اثربخشی واقعیت درمانی گروهی برکاهش تعارضات زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی واقعیت درمانی گروهی برکاهش تعارضات زناشویی در زنان مراجعه کننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان به مرکز مداخله در بحران بهزیستی استان زنجان در سال 1395 بود که تعداد 42 نفر از آنها به صورت تصادفی ساده انتخاب و در نهایت تعداد 30 نفرکه دلزدگی زناشویی بالاتر از متوسط داشتند به عنوان نمونه آماری انتخاب و بصورت تصادفی 15 نفر از آنها در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جایگزین گردیدند. به افراد گروه آزمایش در مدت 7 جلسه 2 ساعته آموزش رویکرد واقعیت درمانی داده شد. اثر بخشی آموزش از طریق پرسشنامه تجدیدنظرشده تعارضات زناشویی ثنایی و ترابی(MCQ-R )مورد ارزیابی قرار گرفت . تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار آماری spss20 وآزمون های آماری تحلیل کواریانس تک متغیری(Ancova )انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش واقعیت درمانی گروهی در کاهش میزان تعارضات زناشویی زنان مراجعه کننده به مرکز اورژانس خدمات اجتماعی بهزیستی استان زنجان موثربوده است. (p<0/01)

Keywords:

واقعیت درمانی گروهی , تعارضات زناشویی , زنان , مرکز اورژانس اجتماعی