بررسی و سنجش میزان پایداری محلات جدید و قدیم شهر در ابعادکالبدی درراستای الگوی محله پایدارنمونه موردی : محله های بالا کفت و نیایش

کشور ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه با رشد شتابان و سریع جمعیت شهری و به دنبال آن با پدیده ساخت و سازهای شهری در ابعادی گسترده و وسیع روبه روست. با مطرح شدن مسیله پایداری و رویکرد توسعه پایدار که در دهه های اخیر به یکی از مهم ترین و اصلی ترین موضوعات در جهان تبدیل شده است بحث بررسی پایداری در محلات شهری ضروری می نماید. در حقیقت در این چارچوب موضوع بررسی و سنجش میزان پایداری در محلات جدید و قدیم به ما این امکان را می دهد که بتوانیم مشخص کنیم کیفیت محلات جدید درکشور از دیدگاه توسعه پایدار در مقایسه با محلات قدیم به چه صورت است و اینکه ساخت و سازهای جدید توانسته اند محلات شهری پایدارتری ایجاد کنند یا خیر با توجه به روند حاکم بر شهرهای کشور و مهاجرت های مداوم از روستا به شهر که باعث افزایش جمعیت شهرنشین کشور در سالهای آینده خواهد شد بحث کیفیت محلات شهری می تواند به عنوان یک موضوع کلیدی و حیاتی ، شهرهای کشورمان را درمسیر الگوی توسعه پایدارشهری قرار دهد و به علاوه به نیازهای جمعیت فراوان ساکن در نواحی شهری به خوبی پاسخ گوید. شناسایی معیارهای پایداری در ابعاد کالبدی در سطح محله ، تجزیه و تحلیل شاخص های پایداری در ابعادکالبدی در محلات جدید و قدیم و مقایسه وضعیت این شاخص ها در این محلات با یکدیگر از اهداف اصلی تحقیق پیش رو به شمار می روند. روش تحقیق مورد نظر در این پژوهش توصیفی – تحلیلی و متناسب با موضوع تحقیق ، از روش قیاسی نیز استفاده شده است . داده های مربوط از طریق توزیع پرسش نامه در بین ساکنان محله های بالاکفت(به عنوان محله قدیم ) و نیایش(به عنوان محله جدید) در شهر شیراز به به دست آمده است.

Keywords:

توسعه پایدار , , محله پایدار , محله بالاکفت , محله نیایش , شهرسازی پایدار