7th International Conference on Sustainable development & Urban Construction

واژه توسعه پایدار اولین بار به‌طور رسمی توسط کمیته جهانی محیط‌زیست در سال ۱۹۸۶در گزارش (آینده مشترک ما) مطرح شد و در اواسط دهه ۱۹۹۰بدین ترتیب شکل گرفت که رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی به‌گونه‌ای صورت گیرد که سرمایه‌های زیست‌محیطی و نیازهای توسعه برای نسل آینده را دچار نقصان نسازد. توسعه پایدار فرایندی است برای به دست آوردن پایداری در هر فعالیتی که نیاز به منابع و جایگزینی سریع و یکپارچه آن وجود دارد و آینده‌ای مطلوب را برای جوامع بشری متصور می‌شود که در آن شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام‌های حیاتی، نیازهای انسان را برطرف ‌سازد و همچنین در استفاده از منابع، هدایت سرمایه‌گذاری‌ها، جهت‌گیری توسعه فناوری و تغییرات نهادی، با نیازهای حال و آینده سازگار باشد و راه‌حل‌هایی را برای الگوهای فانی ساختاری، اجتماعی و اقتصادی توسعه ارائه ‌دهد تا بتواند از بروز مسائلی همچون نابودی منابع طبیعی، تخریب سامانه‌های زیستی، آلودگی، تغییرات آب و هوایی، افزایش بی‌رویه جمعیت، بی‌عدالتی و پایین آمدن کیفیت زندگی انسان‌های حال و آینده جلوگیری کند. در این راستا دستیابی به توسعه پایدار هم‌اکنون در دستور کار همه کشورهای جهان قرار دارد و همه دولت‌ها با توجه به زمینه­های فرهنگی و اعتقادی خود تلاش دارند تا سهم خود را در این نهضت بزرگ جهانی ایفا نمایند. مهم ترین این دستاوردها طی چند دهه اخیر توجه به این نکته است که برای سلامت کره زمین باید «جهانی » اندیشید و «محلی» عمل نمود، زیرا که برنامه ریزی جهت دست یابی به توسعه پایدار باید به عنایت به توان ها و محدودیت های محلی صورت پذیرد تا نتیجه مطلوب تری حاصل گردد. در همین راستا و با توجه به جنبه‌های بین‌المللی مقوله توسعه پایدار، کشور ایران نیز با توجه به موقعیت جغرافیایی خاص خود، اکنون در مرحله‌ای از توسعه قرارگرفته است که تحت هر شرایطی باید مقوله‌ توسعه‌ پایدار را به‌طورجدی موردتوجه قرار دهد. تحقق این امر هم‌زمانی ممکن است که بتوانیم با فرهنگ­سازی منابع طبیعی و محیط‌زیست خود را حفظ کرده و آن‌ها را به نحو مطلوب بهره‌برداری نماییم.
ازاین‌رو موسسه آموزش عالی دانش‌پژوهان پیشرو با همکاری سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان به دنبال آن است که با گردهم آوردن صاحب‌نظران، اندیشمندان، دانشگاهیان، سیاستگزاران و مدیران اقدام به برگزاری هفتمین کنفرانس بین‌المللی توسعه پایدار و عمران شهری را در شهر اصفهان نماید و به تبیین مفاهیم و اهداف آن بپردازد.

محورهای همایش:

 -       شهرسازی اسلامی و توسعه پایدار
-       مناقشات فضایی در شهر و مسائل معماری شهر پایدار
-       شهر امن، هوشمند و پایدار
-       مباحث شهرنشینی و توسعه مناطق روستایی
-       بهره‌گیری از فناوری های نوین در معماری و شهرسازی
-       تکنولوژی و زیرساخت‌های شهری
-       مصالح و انرژی پایدار
-       سازه، تکنولوژی ساخت و فناوری­ های نوین صنعت ساختمان
-       حمل‌ و نقل شهری و برون شهری
-       مهندسی راه، روسازی و پل
-       سلامت و محیط زیست شهری
-       اقلیم منابع آب و فضای سبز
-       شبکه ­های آب و فاظلاب، تصفیه و بازچرخابی آب
-       مدیریت جامع پسماند
-       ایمنی، مدیریت بحران و پدافند غیرعامل
-       مدیریت ارتباطات و اطلاعات مبتنی بر فضای تکنولوژی
-       مدیریت  توزیع سرمایه­ ها در شهر
-       ابعاد فرهنگی شهر نظیر هویت، خلاقیت، خاطره، معنا و ......
-       آموزش  شهروندی و فرهنگ شهر و شهرنشینی
-       مسائل مربوط به جنسیت، نسل و عدالت اجتماعی در شهر
     مسائل مربوط به جامعه و شهر نظیر بهبود تعاملات اجتماعی، مشارکت مردمی، روانشناسی محیط و  آسیب­های اجتماعی شهروندان  و  ...

 محور ویژه کنفرانس :  بازآفرینی پایدار شهر تاریخی