نماز و عبودیت

نماز در لغت به معناى پرستش، نیاز، سجود، بندگى و اطاعت، خم شدن براى اظهار بندگى و اطاعت و یکى ازفرایض دین و عبادت مخصوصى است که مسلمانان پنج بار در شبانه روز به جا مى آورند. نماز یعنى خدمت وبندگى، فرمان بردارى، سر فرود آوردن و تعظیم کردن به نشانه احترام. نماز، داروى نسیان و وسیله ذکر خداونداست. نماز، رابطه معنوى مخلوق با خالق است. نماز یعنى دل کندن از مادیات و پرواز دادن روح; یعنى پا رافراتر از دیدنى ها و شنیدنى ها نهادن. یکی از آثار بسیار مهم نماز قرب به خداوند است. این اثر روح عبادت و نمازرا تشکیل می دهد. اگر چه فلسفه نماز و عبادت در همه ابعاد آن، قابل درک برای بشر نمی باشد. ولی در آیات وروایات بخشی از آثار و حکمت های نماز و سایر عبادات بیان شده ؛ بسیاری از آثار و فواید نماز و لذت هایروحانی بی نظیر آن را باید از راه انس و احساس حضور در پیشگاه خدا در هنگام نماز به دست آورد کسانی کهنماز را شناختند و با آن مانوس شدند، ضرورت نماز برای حیات روح انسان را از اکسیژن برای حیات جسمضروری تر می دانند.

Keywords:

نماز , عبودیت , خضوع