اثر تنش کمبود آب و مصرف اسید سالیسیلیک بر عملکرد روغن و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام آفتابگردان Helianthus annuus L

به منظور بررسی اثر تنش کمبود آب و مصرف اسید سالیسیلیک بر عملکرد روغن و برخی خصوصیات فیزیولوژیک ارقام مختلف آفتابگردان، آزمایشی در سال 1389 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. در این آزمایش تنش آبی عامل اصلی در سه سطح I0 آبیاری بر اساس 100درصد نیاز آبی گیاه (شاهد)، I1 آبیاری به میزان 80 درصد نیاز آبی گیاه، I2 آبیاری به میزان 60 درصد نیاز آبی گیاه (تنششدید) در کرتهای اصلی و ارقام مختلف آفتابگردان در سه سطح V1 رقم آذرگل، V2 رقم آلستار، V3 رقم اروفلور و مصرف اسید سالیسیلیک در دو سطح SA0 عدم مصرف اسید سالیسیلیک و SA1 مصرف اسید سالیسیلیک به مثابه عوامل فرعی به صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار داده شد. نتایج نشان داد سطوح مختلف تنش کمبود آب و ارقام مختلف آفتابگردان بر صفاتی چون عملکرد دانه، وزن هکتولیتر، شاخص برداشت، درصد روغن،عملکرد روغن، میزان آب نسبی، کمبود آب اشباع و سرعت از دست دادن آب اختلاف بسیار معناداری (01/0

اسید سالیسیلیک نیز روی تمامی صفات اندازه گیری شده به غیر از عملکرد دانه در سطح آماری 1درصد معنادار شد. طبق نتایج به دست آمده در بین ارقام مختلف آفتابگردان بیشترین عملکرد روغن با میانگین 1278 کیلوگرم در هکتار مربوط به رقم آلستار بود. همچنین، با محلولپاشی اسید سالیسیلیک نیز عملکرد روغن افزایش پیدا کرد، به طوری که محلولپاشی اسید سالیسیلیک باعث افزایش 33/5 درصدی عملکرد روغن نسبت به تیمار عدم مصرف آن شد.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , تنش آبی , رطوبت نسبی , شاخص برداشت , وزن هکتولیتر