بهینه سازی جامع شبکه های جمع آوری فاضلاب با استفاده از الگوریتم های ژنتیک خود سازگار شونده (مطالعه موردی شهر شاوور)

طراحی شبکه های فاضلاب شامل حل دو مسیله 1- جانمایی لوله های شبکه (پلان) و 2- تعیین جزییات هیدرولیکی شبکه شامل قطر و شیب لوله ها و مشخصات سیستم های پمپاژ می شود. در مناطق با شیب کم دو مسیله فوق به یکدیگر مرتبطند و جهت بهینه سازی سیستم لازم است که به حل همزمان هر دو پرداخت. در این تحقیق یک مدل ریاضی معرفی می شود که به واسطه آن امکان بهینه سازی همزمان هر دو مسیله وجود خواهد داشت. برای طراحی پلان شبکه از روش حلقه به حلقه بهره گرفته شده است. سپس، از یک مدل بدون شرط جهت طراحی هیدرولیکی اجزاء شبکه استفاده می شود. درنهایت دو روش معرفی شده در قالب یک مسیله بهینه سازی جهت یافتن طرح اقتصادی شبکه به هم متصل می شوند. درنهایت قابلیت روش با بهینه سازی شبکه فاضلاب شهر شاوور در استان خوزستان ارزیابی می گردد. نتایج حاکی از سرعت بالا و قابلیت اطمینان روش در حل مسایل بزرگ مقیاس است. همچنین در مناطق مسطح بهینه سازی همزمان جانمایی لوله ها و مشخصات هیدرولیکی آن ها تاثیر قابل توجهی در کاهش هزینه های اجرایی خواهد داشت.

Keywords:

شبکه های جمع آوری فاضلاب , جانمایی لوله ها , طراحی هیدرولیکی , بهینه سازی , الگوریتم ژنتیک