تجلی حکمت در هندسه و تناسبات پلان مسجد وکیل

هندسه از جمله علومی است که در تمدن های کهن همواره مورد توجه قرار گرفته است. زیرا وسیله ای برای پالایش روح و سبب جدا شدن از ماده و تعلقات جهان محسوس و موجب توجه به عالم بالا شده است. در جهان سنتی هندسه از سایر علوم مانند معماری، حساب و نجوم تفکیک ناپذیر بوده است. معماری که با هندسه پیوندی نزدیک دارد خالق اماکن مقدسی از جمله مساجد در طول هزاره ها بوده است و انسان سعی کرده است به وسیله آن نوعی تجلی آسمانی را برای خود فراهم آورد. معماری ایرانی همیشه بر زیبایی تاکید داشته است و ایرانیان سعی کرده اند در ابعاد ساختمان ها مخصوصا بناهای مقدس تناسب هایی را به کار گیرند که بازتاب رابطه های کیهانی و نسبت زرین باشند. در این مقاله سعی شده است به روش توصیفی_تحلیلی و با استفاده از روش گردآوری کتابخانه ای هندسه و تناسبات موجود در پلان و نمای مسجد وکیل بدست آوریم و با مقایسه هندسه موجود در نما و پلان این مسجد و تشابه بین آنها به هندسه های بکار رفته در دوره ی زندیه پی ببریم و سپس به بررسی حکمت هندسه و تناسبات بدست آمده در این مسجد می پردازیم.

Keywords:

هندسه , مسجد وکیل , نسبت زرین , معماری ایرانی , زیبایی