رابطه شیوه های فرزندپروری و تاب آوری با شادکامی دانش آموزان1

شیوه ی فرزندپروری، عاملی تعیین کننده و اثرگذار است که نقش مهمی را در آسیب شناسی روانی و رشد کودکان ایفا میکند و کیفیت رابطه والد-کودک اثر معناداری روی عزت نفس، شادکامی و بهزیستی افراد دارد. هدف این پژوهش،تعیین رابطه بین شیوه های فرزندپروری با تاب آوری و شادکامی دانش آموزان بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان اسلامشهر بود که در سال تحصیلی 1392-1391 مشغول به تحصیل بودند. نمونه نهایی پژوهش 386 نفر از دانش آموزان بود( 193 دختر، 193 پسر) که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه های فرزندپروری بامریند، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و آزمون شادکامی آکسفورد استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شیوه فرزندپروری استبدادی والدین با شادکامی و تاب آوری دانش آموزان رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین بین شیوه فرزندپروری آزادمنشانه با شادکامی فرزندان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت؛ ولی شیوه فرزندپروری آزادمنشانه با تاب آوری رابطه معنادار نداشت. همچنین بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه با شادکامی و تاب آوری دانش آموزان رابطه معنادار وجود داشت. در مجموع، نتایج تحقیق نشان داد که شیوه فرزندپروری استبدادی به طور منفی شادکامی و تاب آوری را در دانش آموزان پیشبینی می کند. همچنین شیوه فرزندپروری آزاد منشانه و مقتدرانه میتواند به طور مثبت شادکامی را در دانش آموزان تبیین کند. ولی شیوه فرزندپروری مقتدرانه به طور قوی تری میتواند شادکامی و تاب آوری را در دانش آموزان پیشبینی کند

Keywords:

تاب آوری , دانش آموزان , شادکامی , شیوه های فرزندپروری