تاثیر محلول پاشی کایولین بر خصوصیات پس از برداشت انار رقم دانه قرمز شهرضا

انار با نام علمی Punica granatum L. از خانواده Punicaceae میباشد. به نظر بسیاری از محققین، انار بومی ایران بوده و به تدریج در مناطق آسیای مرکزی، آسیای صغیر، هیمالیا، خاورمیانه و حوزه مدیترانه گسترش یافته است. با توجه به اینکه کشور ما از مناطق مهم تولید محصولات باغی به شمار می آید، بنابراین برای حفظ کیفیت محصول و کاهش ضایعات پس از برداشت و فراهم آوردن امکان صادرات محصول به کشورهای دیگر، رعایت استانداردهای بین المللی در زمینه فناوری پس از برداشت ضروری است. انار از نظر تازه خوری، فرآوری، صادرات و ارزآوری از اهمیت اقتصادی ویژهای برخوردار است. به منظور بررسی اثرات محلول پاشی کایولین روی خصوصیات پس از برداشت میوه انار رقم دانه قرمز شهرضا، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای محلول پاشی کایولین با غلظت های شاهد 2/5و5 درصد با 4 تکرار انجام شد خصوصیات شیمیایی مورد بررسی شامل PH آب میوه، اسید کل، میزان ویتامین ث، میزان مواد جامد محلول، شاخص طعم TSS/TA و سفتی بافت میوه پس از چهار ماه انبارداری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در اثر تیمار محلول پاشی کایولین، انارهای انبار شده ، کمترین میزان مواد جامد محلول و در نتیجه بیشترین میزان حفظ اسید کل را داشت که از لحاظ انباری مناسب میباشد اما کایولین به خوبی نتوانست طعم میوه را حفظ کند و کایولین 5 درصد بهترین تیمار در حفظ میزان ویتامین ث، سفتی بافت و اسیدیته آب میوه بود

Keywords:

کایولین , انبارداری , انار , رقم دانه قرمز شهرضا