اثر حفظ گیاهی گندم بر عملکرد ذرت دانه ای در کشاورزی پایدار

افزایش مواد آلی به طریق مختلف از جمله افزودن کود حیوانی،کود سبز، کمپوست به همراه خاک ورزی مناسب امکان پذیر می باشد. بعلاوه آلودگیهای محیط زیست ناشی از کاربرد شیمیایی توجه اکثریت کشاورزان را به استفاده کود آلی معطوف کرده است. هر ساله بخش زیادی از زمینهای کشت گندم و سایر غلات بعد از برداشت محصول سوزانده می شود که علاوه بر از دست رفتن بقایای گیاهی، ضرر و زیانهای زیادی نیز به خاک و محیط زیست می رساند که باید از این منابع ملی بهتر و به نحو مناسب استفاده نمود. دراین راستا به منظور ارزیابی عملکرد ذرت از چهار روش خاک ورزی و سه سطح بقایای گندم و نیتروژن که همراه خاک ورزی و ماشین ساقه خرد کن نیز استفاده شده با روش مرسوم که سوزانیدن بقایا می باشد در سال زراعی 1385-1386 در شهرستان شوشتر و در سه تکرار در قالب طرح آماری کرتهای خرد شده را با پایه بلوک های کامل تصادفی اجرا گردید. دراین آزمایش پس از کامل کردن سطوح بقایای گندم به میزان 2، 3 و 4 تن در هکتار و در هکتار و در تیمار شاهد بقایای گیاهی سوزانیده شده و تیمارهای خاک ورزی شامل:(ساقه خرد کن+ گاوآهن برگرداندار+ دیسک، ساقه خرد کن+ دوبار دیسک، گاو آهن برگرداندار+ دیسک، دوبار دیسک) انجام گردید.

Keywords:

بقایای گندم , عملکرد ذرت دانه ای , نیتروژن , ساقه خرد کن , کشاورزی پایدار