تحلیل نقش بخش خصوصی در بهبود کیفیت خدمات شهری (نمونه مورد مطالعه: شهرداری منطقه 1 شهر تهران)

خدمات شهری با کیفیت مطلوب یکی از نیازهای اصلی شهروندان و از اهداف اصلی شهرداری هاست که بخش اعظمی از درآمدهای شهرداری ها در راه تحقق آن هزینه می گردد. در راستای سیاست خصوصی سازی، شهرداری ها نیز با هدف بهبود کیفیت خدمات رسانی، قسمتی از خدمات شهری را از طریق عقد قرارداد با شرکت های بخش خصوصی و با استفاده از روش هایی چون برگزاری جلسات مناقصه و مزایده تامین می نمایند. اتخاذ سیاست خصوصی سازی خدمات شهری از سوی شهرداری، در مجموع مزایا و معایبی را به همراه داشته است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تحلیل و ارزیابی تاثیر بخش خصوصی بر بهبود کیفیت خدمات شهری انجام شده است. دو مفهوم پیش شرط ها و الزامات فعالیت بخش خصوصی و ابعاد سنجش کیفیت خدمات شهری اساس این پژوهش می باشند. روش تحقیق در بخش نظری به منظور تدوین مدل تحلیلی پژوهش، استفاده از بررسی اسناد و مطالعات منابع کتابخانه ای و در بخش تحلیل و ارزیابی محدوده مورد مطالعه استفاده از روش میدانی و با ابزار پرسشنامه می باشد. در مرحله اول، کیفیت خدمات شهری از دید شهروندان، کارشناسان و مسیولان شهرداری و پیمانکاران بخش خصوصی با استفاده از طراحی پرسشنامه و جمع آوری داده ها، مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی آز آنست که شکاف هایی میان انتظارت و خواسته های شهروندان با ادراکات مسیولان شهری و بخش خصوصی وجود دارد. همچنین، به منظور شناسایی نقاط قوت و ضعف بخش خصوصی در زمینه ارایه خدمات شهری از طریق تحلیل فضای کسب و کار، فعالیت این بخش مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشاندهنده آنست که فضای کسب و کار بخش خصوصی در عرصه خدمات شهری (در محدوده مورد مطالعه) وضعیت نامطلوبی دارد. بر اساس تحلیل داده ها مشخص گردید که وضعیت شاخص های مربوط به شروع کسب و کار و شرایط اخذ مجوز از شرایط مطلوبی برخوردار است و شاخص های مربوط به اخذ اعتبار، حمایت از سرمایه گذاران، تعطیلی و انحلال کسب و کار و حمایت از مالکیت از شرایط نامساعدی برخوردار می باشد. در نهایت راهکارهای مدیریتی در راستای تحقق شرایط ارایه خدمات شهری با کیفیت مطلوب ارایه شده است.

Keywords:

تامین مالی , بخش خصوصی , خصوصی سازی , کیفیت خدمات شهری