نقش وحدت فرماندهی در مدیریت شرایط اضطراری و ارایه راهکارهای بهبود (مطالعه موردی منطقه عسلویه )

مدیریت شرایط اضطراری در دنیا و علی الخصوص در صنایع نیازمند یک مرکزیت فرماندهی است . چنانچه فرماندهی وجود نداشته باشد یا چند فرمانده وجود داشته باشد عملیات به سرعت دچار گسیختگی خواهد شد و شرایط اضطراری سطح یک تبدیل به سطوح بالاتر و گاها به بحران تبدیل خواهد شد . حضور یک فرمانده آگاه به استانداردهای عملیاتی و روش های جاری می تواند دستورات، هماهنگیها و سازماندهی های مناسب در عملیات را حکم فرما سازد. درسال های اخیر درمنطقه عسلویه که از قطب های صنعتی کشور بوده و در تقسیم بندی پدافندی کشور در رده مناطق ویژه و حیاطی کشور قلمداد شده است ,بررسی برخی از حوادث مانند حادثه آتش سوزی در حوضچه تصفبه پساب صنعتی و آتش سوزی ساختمان شهید تندگویان ،حریق انبار روباز گوگرد و حریق ایستگاه تقلیل فشار یکی از پتروشیمی های منطقه، نشان دادند که عدم وجود وحدت فرماندهی سبب تبدیل حادثه سطح یک به سطح سه و بروز یک بحران در منطقه می گردد. نگارندگان این مقاله برآن شدند تا با تحلیل عملکرد فرماندهان و حوادث رخ داده به راهکارهایی جهت بهبود عنصر وحدت فرماندهی در این منطقه عظیم صنعتی بپردازند .

Keywords:

حادثه , وحدت فرماندهی , شرایط اضراری , بحران , عسلویه