بررسی دیدگاه ابن عربی در باب خلود عذاب اخروی

یکی از مسایلی که در زمره بحث از معاد مورد توجه جدی اندیشمندان اسلامی قرار دارد مساله چگونگی کیفر و جزای الهی است. کیفر پارهای از گناهان در اسلام خلود و جاودانگی در دوزخ است؛ اما این که در نار خلود مستلزم عذاب دایم است و یا این که خلود با انقطاع عذاب نیز میتواند همراه باشد، مسالهای است که آراء مختلفی درباره آن اظهار شده است. ابن عربی بر خلاف متشرعان و عامه ی اهل دیانت معتقد است که عذاب دوزخیان ابدی نیست و اجل مسمی و مدت معین دارد و پس از سپری شدن این مدت دوزخیان از نعیمی که متفاوت با نعیم بهشتیان است بهرهمند میشوند، بدین صورت که طبیعت ناریه پیدا میکنند و دیگر احساس رنج و عذاب نمیکنند. روش نگارنده در این پژوهش به صورت مطالعات کتابخانه ای بوده و به شیوه توصیفی-تحلیلی، اطلاعات و داده جمع آوری شده است در این مجموعه به این نکته پرداخته میشود که عذاب خلود کنندگان در جهنم قطع میگردد و عذاب از آن ها برداشته میشود. با توجه به نظر ابن عربی که معتقد است عذاب از مخلدین در نار منقطع میگردد اما علامه نظر مخالف دارد و بر این اعتقاد است، که عذاب برای آنها دایمی است و فصل و جدایی از عذاب برای آنها نیست.

Keywords:

ابن عربی , علامه طباطبایی , قرآن کریم , خلود , عذاب اخروی