بررسی اثرات آلودگی هوا و حرارت بر بارش شهر تهران به کمک داده های سنجش از دور

بارش به عنوان یک متغیر تصادفی جزء آن دسته از عناصر اقلیمی است که تغییرات چشم گیری با زمان و مکان دارد، به گونه ای که می توان آن را در زمره تغییر پذیرترین عوامل جوی به حساب آورد. با توجه به اهمیت بارش در مدریت منابع آب و نقش آن در برنامه ریزی های خرد و کلان و بخصوص تاثیر آن در اقتصاد و کشاورزی، آن هم در کلان شهر تهران ، همواره مورد توجه مجامع علمی بوده است . از این رودر پژوهش حاضر آمار و اطلاعات بارش باران و برف ایستگاه های سینوپتیک منطقه در سال های 2000 الی 2013 جمع آوری و میانگین آنها در ماه های ژانویه،فوریه،مارس،نوامبر و دسامبر به روش خطوط هم باران در شهر تهران محاسبه گردید. سپس به کمک داده های حاصل از سنجنده مودیس مقادیر میانگین ماهانه دمای شب و روز همچنین عمق اپتیکی آلودگی و قطر ریزگرد ها در تهران استخراج گردید.سپس با استفاده از تحلیل همبستگی رابطه میان آن ها با بارش برف و باران استخراج گردید.میزان همبستگی مستقیم میان نمای آنگسترم که معیار و میزان اندازه ذرات معلق در جو می باشد و بارش باران به میزان %86 با مقدار (Sig> 0.005) و بارش برف به میزان %20 با مقدار (Sig=0.089) همچنین همبستگی میان عمق اپتیکی ریزگردها در جهت معکوس در بارش باران %10 با مقدار (Sig=0.32) و در بارش برف %1 با مقدار (Sig=0.935)می باشد. از سویی دیگر همبستگی معکوس 40 الی 56 درصدی میان حرارت و بارش باران و برف با مقدار (Sig> 0.005) حاصل شد، و نتایج حاکی از تاثیر قابل تامل آلودگی و حرارت بر بارش در تهران می باشد. همچنین در مدل سازی پارامترهای مذکور با بارش باران و برف مدل درجه 3 به ترتیب با 78 درصد برای باران و 62 برای بارش برف با سطح اهمیت 90 الی 99 درصدی در پارامترهای مستقل بهترین دقت مدل را تشکیل می دهند.

Keywords:

سنجش از دور , آلودگی هوا , حرارت , بارش باران و برف , شهر تهران