با توجه به فراگیر شدن روزافزون زنجیره های تامین در کسب و کارهای دنیای مدرن، در راستای ایجاد مزایای رقابتی منحصر به فرد و گذر کسب و کارها از مرحله ی رقابت های شرکت به شرکت به مرحله ی زنجیره به زنجیره، آن چه شایان اهمیت فراوان است تمرکز دقیق و درست روی تمامی موانعی است که می توانند مانع از شکل گیری چنین زنجیره ی تامین کارایی شوند. موانع گوناگونی که در مسیر شکل گیری و تحقق زنجیره ی تامین کارا و پویا قرار دارند، در نهایت حتی اگر نتوانند منجر به متلاشی شدن زنجیره ی تامین شوند، به یقین می توانند کارایی و اثربخشی زنجیره ی تامین رو تحت تاثیر قرار دهند. مدیریت ریسک، دهه های فراوانی است که وارد ادبیات مدیریتی سازمان ها و نهادهای گوناگون شده است و به کارگیری این مفهوم بنیادین در زنجیره ی تامین و مدیریت آن، به یقین می تواند آثار ارزشمندی در بهبود اثربخشی و کارایی و ایجاد پویایی در زنجیره های تامین داشته باشد و بتواند به یک مزیت رقابتی برای زنجیره های تامین ریسک-بنیان داشته باشد. رویکرد ریسک-بنیان، بیشتر بر پیشگیری تمرکز می کند تا درمان. در حقیقت با به کارگیری مدیریت ریسک، زنجیره ی تامین از بروز گسست ها در طول و عرض زنجیره ی تامین خودداری می کند. در این نوشته کوشش شده است تا مروری بر ادبیات مدیریت
ریسک در زنجیره ی تامین شده،
ریسک های محتمل در زنجیره ی تامین مطالعه و طبقه بندی شده و سازمان ها را به سمت ایجاد زنجیره ی تامین پایدار با استفاده از مدیریت ریسک، سوق دهد.