ارایه شاخص و مدل کمی نوین برای ارزیابی درک خطر راننده جهت بکارگیری در آزمون دریافت گواهینامه رانندگی

در بسیاری از تصادفات اگر راننده به موقع عکس العمل نشان دهد آن تصادف اتفاق نمی افتد و یا در صورت وقوع شدت آن پایین خواهد بود. یکی از گام های اصلی قبل از واکنش مناسب در برابر خطرات درک آنها می باشد. عوامل مختلفی بر درک خطر راننده موثر می باشد که اکثر آنها از ویژگی های خود راننده می باشد. در این تحقیق فرض این بود که ویژگی های مختلف راننده شامل ویژگیهای دموگرافیک، ویژگی های سبک زندگی و ویژگیهای شناختی بر درک خطر راننده تاثیر دارند. در این راستا شبیه ساز رانندگی بکار گرفته شد و سناریوهای مختلف خطر در راه برون شهری ساخته شد. در نهایت برای تعیین رابطه درک خطر و ویژگیهای راننده یک شاخص کمی و مدل معادلات ساختاری بهینه پیشنهاد شد. نتایج نشان داد که موثرترین متغیرها کیلومتر از رانندگی در سه سال گذشته و همچنین روز و شب و بودن محیط می باشد. علاوه بر آن حافظه و تصمیم گیری بهتر موجب بهتر شدن شاخص درک خطر راننده می شود. نتایج این تحقیق در تعیین بسته های آموزشی و تبلیغی برای رانندگان همچنین طراحی و توسعه آزمون های رانندگی کاربرد خواهد داشت و می تواند حساسیت رانندگان را نسبت به تصادفات با عابر پیاده، حیوانات و موانع ثابت بخصوص در مورد رانندگان جوان و کم تجربه افزایش دهد.

Keywords:

درک خطر , آزمون دریافت گواهینامه رانندگی , شاخص درک راننده