قیمت گذاری محدوده ترافیکی با در نظر گیری محدودیت ظرفیت کمان

رشد روز افزون تقاضای سفر با وسایل نقلیه شخصی باعث افزایش شلوغی ترافیکی در شبکه های حمل ونقل شهری شده، و هزینه هایی از جمله اتلاف زمان مفید افراد در ترافیک های سنگین، اتلاف سوخت، و افزایش آلودگی های زیست محیطی را بر ساکنین شهرها تحمیل می کند. قیمت گذاری محدوده های ترافیکی یکی از موثرترین راهکارهای مدیریت ترافیک است، که می تواند بدون افزایش شلوغی کل شهر، شلوغی نواحی مرکزی آن را کاهش دهد. این مسیله را می توان در قالب یک مدل عمومی دو سطحی فرمول بندی کرد، که در آن مسیله ی سطح بالا عوارض بهینه را تعیین می کند، و شرط تعادلی بودن جریان در شبکه توسط یک الگوریتم تخصیص ترافیک در سطح پایین تضمین می شود. هدف از این مطالعه مقایسه قیمتگذاری محدوده در شرایط با و بدون درنظرگیری محدودیت ظرفیت کمان در مسیله ی تخصیص ترافیک است. در راستای این هدف، ضمن ارایه یک مدل دو سطحی برای مسیله قیمت گذاری، الگوریتمی مبتنی بر بهینه سازی انبوه ذرات (PSO) به عنوان روش حل مسیله ی سطح بالا ارایه می شود. الگوریتم پیشنهادی روی شبکه سوفالز در دو حالت با و بدون محدودیت های ظرفیت اجرا می شود. نتایج نشان می دهند که قیمت گذاری بهینه به شدت متاثر از اطلاعات ظرفیت کمان است

Keywords:

قیمت گذاری محدوده , محدودیت ظرفیت کمان , مدل دوسطحی , بهینه سازی انبوه ذرات PSO