اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری به والدین دختران دارای اختلال نقص توجه- بیش فعال مضطرب و غیرمضطرب

تعدادی از کودکان در مسیر فرآیندی رشدشان با مشکلات رفتاری و هیجانی خاصی روبرو می شوند؛ که معلول فشارهای رشدی و انطباق با انتظارات خانواده و جامعه می باشد. شناسایی و انجام مداخلات درمان برای کودکان و والدین آن ها که در معرض این مشکلات رفتاری هستند امری ضروری و لازم است. هدف پژوهش حاضر، میزان اثربخشی آموزش شیوه های فرزند پروری به والدین دانش آموزان دختر بیش فعال مضطرب و غیرمضطرب دوره دوم ابتدایی می باشد. بدین منظور 60 دانش آموز دوره دوم ابتدایی که در مقیاس بیش فعالی (پرسشنامه کانرزوالدین و معلمان) و اضطراب (پرسشنامه اضطراب آشکار) بیشترین نمره را کسب کرده بودند انتخاب و مادران این دانش آموزان به دو گروه 30 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش و کنترل هر کدام از والدین 15 دانش آموز مضطرب و 15 دانش آموز غیرمضطرب تشکیل شده است. گروه آزمایش طی 7 جلسه یک ساعته تحت آموزش شیوه های فرزندپروری قرار گرفتند. و پرسشنامه های بیش فعالی و اضطراب به عنوان پیش آزمون و پس آزمون توسط هر دو گروه تکمیل شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. و نتایج نشان داد که آموزش شیوه های فرزندپروری بر علایم بیش فعالی و اضطراب دانش آموزان تاثیرگذار بوده است. نتیجه گیری: آموزش شیوه های فرزندپروری والدین می تواند در بهبود علایم بیش فعالی و اضطراب دانش آموزان موثر باشد.

Keywords:

آموزش شیوه های فرزندپروری , اضطراب , بیش فعالی