جایگاه مولفههای سازندهگرایی در برنامه درسی ریاضی دوره اول متوسطه ایران و ارایه الگویی جهت دستیابی به سطح مطلوب abstract
هدف پژوهش حاضر تعیین جایگاه و مولفه های
سازنده گرایی در
برنامه درسی ریاضی دوره اول متوسطه شامل ریاضی سال هفتم، هشتم و نهم و ارایه الگویی مناسب بود. روش پژوهش ترکیبی از نوع چندجانبه و استفاده از تحلیل محتوای کیفی. قیاسی و پیمایش نظرات دبیران (سرگروه های آموزشی مناطق 20 گانه تهران) بوسیله پرسشنامه 16 سوالی بود. جامعه آماری دبیران ریاضی عضو گروه های آموزشی شهر تهران به تعداد 80 نفر و نمونه آماری این پژوهش شامل 20 دبیر (سرگروه های آموزشی ریاضی هر منطقه از مناطق آموزش و پرورش شهر تهران)که بصورت گزینش غیر تصادفی انتخاب گردیدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه، چک لیست و روش تحلیل داده ها استفاده از آزمون چند جمله ای و آمار ناپارامتریک بود. نتایج پژوهش آزمون چندجمله ای نشان داد که عناصر و مولفه های سازندگی شامل استدلال: تفکر انتقادی؛ حل مساله؛ کاربرد بازتابی و فعال دانش در ابعاد اهداف، محتوا، رویکردهای یاددهی- یادگیری و ارزشیابی و اینکه مهمترین و برجستهترین شعار
سازنده گرایی یعنی معنی و مفهوم توسط خود فرد بایستی به صورت فعالانه ساخته شود در همه فصلهای کتاب ریاضی سال هفتم و هشتم و نهم (دوره اول متوسطه) بنحوی آمده و رعایت شده است و این کتابها با خطای کمتر از 5 درصد و احتمال بالای 95 درصد، عناصر و مولفه های سازندهگرایی را از طرف مولفین در خود داشته و نظرات دبیران نیز آنها را تایید نموده است.نتیجه گیری: میزان بکارگیری مولفه های
سازنده گرایی در کتابهای ریاضی دوره اول متوسطه ایران بیش از 80 درصد است و دبیران بایستی با مدنظر قرار دادن آنها و الگوی پیشنهادی تدریس خود را غنیتر و کاربردی تر و معنادار نمایند.الگوی مطلوب تدریس مبتنی بر رویکرد سازندگی شامل محورهای: درگیر کردن و فعال سازی تفکر، استدلال، حل مساله و تبیین، کاربرد بازتابی و فعال دانش و ارزشیابی و برای هر کدام نقش معلم و نقش دانش آموز و نیز مدل نظری تحقیق نحوه شکلگیری مولفه های سازندهگرایی در نظام آموزشی آورده شده است. در قسمت دوم فصل چهارم به تحلیل محتوایی کتب ریاضی سال هفتم، هشتم و نهم از دید
آموزش ریاضی پرداخته شده است.از پیشنهادات مهم و کاربردی این پژوهش این است که برنامهریزان درسی ریاضی با توجه به زمینه های قبلی معنادار مفاهیم شناختی را در کتابها بکار گیرند و دبیران بیشتر ذهن دانش آموزان و زمینه های قبلی و معنادار بودن یادگیری را در نظر داشته باشند.