مقایسه روش های عددی تفاضل محدود و المان محدود در تحلیل روسازی انعطاف پذیر

روسازی های انعطاف پذیر با رویه های آسفالتی در سراسر جهان به طور قابل توجهی مورد استفاده قرار میگیرند. در این مقاله با استفاده از روش عددی تفاضل محدود به بررسی تحلیل روسازیهای انعطاف پذیر تحت سیستمهای بارگذاری تک، دو و سه محوره پرداخته شد، سپس نتایج حاصل با روش اجزا محدود مقایسه گردید. اعتبار نتایج حاصل از تحلیلهای تفاضل محدود از مقایسه با نتایج آزمایشگاهی بارگذاری روسازی انعطاف پذیر باند فرودگاه و همچنین نتایج تحلیلهای اجزای محدود مورد سنجش قرار گرفت. با توجه به پاسخ نتایج این روش در تحلیل روسازی انعطاف پذیرمی تواند به عنوان روشی قابل قبول در طراحی ها استفاده نمود. در تحلیل روسازی تحت بارگذاری تک محوره دوگانه، مشاهده شد که به علت کمتر بودن سختی برشی لایه اساس نسبت به آسفالت، کرنش برشی حداکثر در بالای اساس رخ میدهد. بیشترین کرنش ناشی از بار وارده به سطح روسازی تحت سیستم دومحوره دوگانه، در بالای سابگرید اتفاق میافتد و اندرکنش دوچرخ مجاور وسیله نقلیه به وضوح قابل رویت است. همچنین تاثیر افزایش تعداد چرخها و محورها در سیستمهای مختلف بارگذاری بر میزان تغییرشکلها و تنشهای جسم روسازی مورد مقایسه و بررسی قرار گرفت.

Keywords:

روسازی انعطاف پذیر , روش تفاضل محدود , روش اجزاء محدود , تحلیل سه بعدی