ارزیابی اثرات گیاه پالایی بر کاهش آلودگی مراتع

رشد روزافزون جمعیت کشور به همراه ایجاد مراکز جمعیتی جدید، فقدان و یا ضعف سیاستگذاری و مدیریت صحیح و عدم بررسی عملکردها و همچنین چشمپوشی از اهمیت زیاد مراتع در بقای بشر باعث ایجاد آلودگی در مراتع کشور گردیده است. تکنیکهای رایج برای حذف فلزات سنگین از خاک و آب آلوده، بسیار گران، زمانبر و مخرب محیط زیست هستند. فلزات برخلاف ترکیبات آلی، تجزیهپذیر نیستند و لذا برای تثبیت، کاهش سمیت یا حذف آنها، پاک کننده های قوی موردنیاز میباشد. گیاهپالایی از روشهای نوین در پاکسازی خاک از فلزات سنگین میباشد. در این تحقیق به ارزیابی کاهش آلودگی مراتع با استفاده از گیاه پالایی پرداخته شده است، گیاه پالایی ازجمله روشهای پیشنهادی است که با انباشت عناصر سنگین در اندام هوایی گیاهان، خروج این عناصر از خاکهای آلوده را امکان پذیر میکند. این تکنولوژی شامل حذف، غیر سمی کردن یا تثبیت آلاینده های زیستی در محیط رشد (مجموعه ی خاک، آب یا رسوبات) به وسیله فعالیتها یا فرآیندهای طبیعی، بیولوژیکی، شیمیایی یا فیزیکی گیاهان است. نتایج این تحقیق نشان داد که گیاهپالایی یکی از راهحلهای ویژه با روشهای متنوع و فراوان در جهت کنترل آلودگیهای هوا و خاک میباشد

Keywords:

گیاه پالایی , محیط زیست , حذف آلودگی , فلزات سنگین , مراتع