پرورش مدیران مدارس کار آفرین

علاقه به توسعه توانایی های فکری موضوعی است که ریشه درتاریخ تعلیم وتربیت دارد. با وجود تاکید بر افزایش مهارت کارآفرینی ازجمله تفکرخلاق و انتقادی در الگوی جدید آموزش و پرورش، این بینش دربرخی نظامهای آموزشی نتوانسته است برپیش فرضهای سنتی آموزش و پرورش غلبه کند. انسان قبل از هرچیز یک موجود کنش گر است و شان ابتدایی انسان عمل اوست و نحوه نگرش اوبه امورمتاثر از شکل زندگی و عمل اوست. لازم است به جای انتقال دانش نظری محض به فرگیران، محوریت کارتعلیم وتربیت بارویکرد عملی صورت پذیرد. درست است که درمباحث تربیتی سخن از استعداد و قابلیتهای ارثی دانش آموزان مطرح است اما عوامل محیطی و تربیتی نیزتاثیرگذارند. به دلیل تاثیرعوامل محیطی بررفتارفراگیرانمیتوان با فراهم ساختن فضاهای مطلوب درمحیط های آموزشی، جهت ازبین بردن این فاصله ها اقدامات لازم انجام شود. هدف اصلی این تحقیق روشن ساختن اصول اساسی کارآفرینی درآموزش و پرورش است. دراین هدف ماهیت کارافرینی، چگونگی ایجاد آن و زمان ایده ال برای اجرای آن موردبحث قرارگرفته شده است. ازنتایج بدست آمده این پژوهش میتوان درمدیریت نوآوری وکارآفرینی و نیز در سیاستگذاری نهادهایی که وظیفه آنها حمایت ازنوآوران و کارآفرینان است به نحوی موثر بهره برد.

Keywords:

مدیر , مدارس کار آفرین , آموزش و پرورش