بررسی اثر بخشی گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر شادکامی دختران نوجوان

این پژوهش به بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی برنظریه انتخاب بر شادکامی دختران نوجوان می پردازد. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با استفاده از یک گروه آزمایش ویک گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل تمامی دانش آموزان دخترسال دهم ناحیه4 آموزش وپرورش شهر مشهد درسال1395 بود؛ که در پرسشنامه سلامت روان، یک نمره انحراف معیاربالاتراز میانگین دریافت کرده بودند. از این جامعه40 دانش آموزبه شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به شیوه جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه هرگروه 20 نفر گماشته شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه شادکامی آکسفورد (1989) بود. گروه آزمایش، گروه درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را در 8 جلسه 90 دقیقه ای و هفته ای یک بار دریافت کرد. نتایج نشان داد ، گروه درمانی مبتنی برنظریه انتخاب برمولفه های رضایت از زندگی و خود کارآمدی شادکامی دختر ان نوجوان موثر و بر مولفه های دیگر شادکامی موثر نبوده است. از آنجا که این مداخله منجر به ارتقاء روابط، آگاهی از مسیولیت و واقعیت میشود؛ می توان به عنوان مداخلهای موثر در شادکامی نوجوانان استفاده کرد.

Keywords:

گروه درمانی , نظریه انتخاب , شادکامی , دختران , نوجوان