تعیین جهت توسعه بهینه شهر با به کارگیری سیستم های اطلاعات جغرافیایی و با تاکید ویژه بر ملاحظات زیست محیطی (مطالعه موردی: شهر بابلسر)

به نظر می رسد تمرکز بی برنامه جمعیت، بدون در نظر گرفتن تمهیدات زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی، ریشه بسیاری از بحران ها و مشکلاتی است که بشر به تازگی با آن ها برخورد کرده است. با اهمیت پیدا کردن محدودیت منابع، اندیشمندان و نظریه پردازان بسیاری توسعه ناموزون شهرها را پدیده ای غیر قابل پذیرش معرفی کرده اند و در جستجوی راهی برای اصلاح روندهای موجود می باشند. یکی از ابزارهای مفید موجود برای تعیین جهت بهینه توسعه شهر، سیستم های اطلاعات جغرافیایی می باشند. این سیستم ها با رویهم گذاری معیارهای متفاوتی زیست محیطی سعی در یافتن جهتی برای توسعه شهر می نمایند به نحوی که آثار مخرب زیست محیطی را کاهش داده و مطابق با اصول اساسی اقتصاد زمین بوده و امکانات لازم برای توسعه را نیز دارا باشد. در این راستا، شهر بابلسر به دلیل احاطه شدن توسط اراضی زراعی در جنوب و دریا در شمال و همچنین رشد بی رویه شهر در ده سال اخیر به عنوان نمونه ای برای آزمایش معیارهای بکار گرفته شده در سیستم های اطلاعات جغرافیایی انتخاب شده است.از اهم یافته های تحقیق می توان به امکان توسعه بهینه شهر بابلسر در جهت جنوب شرقی و شرق شهر اشاره کرد.

Keywords:

سیستم های اطلاعات جغرافیایی , معیارهای زیست محیطی , توسعه بهینه شهر , بابلسر