کاربرد چارچوب نقطه چالش در بهبود توانایی حرکتی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس
Publish place: Journal of Motor Behavior، Vol: 9، Issue: 27
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 428
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMB-9-27_010
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397
Abstract:
اگرچه تمرین به عنوان یکی از مهم ترین عوامل اثرگذار بر یادگیری در چارچوب نقطه چالش مطرح می باشد؛ اما عوامل دیگری نظیر موقعیت تمرینی، دشواری تکلیف و سطح مهارت آزمودنی می تواند بر یادگیری اثرگذار باشد؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی چارچوب نقطه چالش در بهبود توانایی حرکتی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس) بود. در این پژوهش نیمه تجربی، 22 فرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (با میانگین سنی 32±4/5 سال( از میان بیماران انجمن مبتلایان به ام.اس شهر اهواز به صورت تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم گردیدند. جهت انجام پژوهش، ابتدا، پیش آزمون 10 متر راه رفتن به عمل آمد. سپس، آزمودنی های گروه تجربی به مدت 12 جلسه (هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای) به انجام تمرینات پرداختند؛ اما گروه کنترل تحت مداخله قرار نگرفت. شایان ذکر است که داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب و تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری با سطح معناداری 0/05 تحلیل گردیدند. یافته ها نشان می دهند که توانایی حرکتی گروه تجربی در اثر مداخله مبتنی بر چارچوب نقطه چالش بهبود یافته است و آنها نسبت به گروه کنترل از توانایی حرکتی بالاتری برخوردار بوده اند P<0.001 بنابراین، می توان گفت که انجام چهار هفته تمرینات واکنش گام برداری با استفاده از چارچوب نقطه چالش باعث بهبود معنادار سرعت راه رفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس می شود
Keywords:
Authors
مسعود ظهیری
دانشجوی دکتری رفتار حرکتی، دانشگاه تهران
شهزاد طهماسبی بروجنی
دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه تهران
نسترن مجدی نسب
استادیار مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز