تاثیر شش هفته تمرینات عصبی-عضلانی بر کنترل وضعیتی پویا و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران پسر مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا

بی ثباتی عملکردی مچ پا از شایع ترین عوارض ناتوان کننده اسپرین حاد مچ پاست که غالبا به دور ماندن ورزشکار از فعالیت ورزشی منجر می شود. هدف از این کار آزمایی بالینی تصادفی- سازی شده بررسی اثر شش هفته تمرینات عصبی- عضلانی تحت نظارت با تخته تعادل و تخته لغزان بر کنترل وضعیتی پویا و عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پاست. 28 دانشجوی تربیت بدنی ورزشکار پسر مبتلا به بی ثباتی عملکردی که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند، به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (n=14) و کنترل (n=14) تقسیم شدند. برنامه تمرینی شامل شش هفته تمرینات عصبی- عضلانی پیش رونده تحت نظارت، با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان بود. عملکرد اندام تحتانی با استفاده از پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی و کنترل وضعیتی پویا با استفاده از آزمون تعدیل شده ستاره، اندازه گیری شدند. امتیازات آزمون ستاره تعدیل شده در هر سه جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری نشان داد (P<0/05). همچنین آزمودنی های گروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنی داری در امتیازات پرسشنامه های اندازه گیری توانایی مچ پا و پا در فعالیت های روزانه و ورزشی نشان دادند (P<0/05). انجام شش هفته تمرینات پیش رونده تحت نظارت عثبی- عضلانی با استفاده از تخته تعادل و تخته لغزان به طور معنی داری عملکرد اندام تحتانی اندازه گیری شده و کنترل وضعیتی پویا ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی عملکردی مج پا را بهبود می بخشد.

Keywords:

بی ثباتی عملکردی مچ پا , مقیاس سنجش توانایی پا و مچ پا , کنترل وضعیتی پویا , تمرینات عصبی- عضلانی