ضرورت ارزیابی شبکه های آبیاری و زهکشی

هر روز که آغاز می شود انسان های جدیدی بر روی این کره ی خاکی قدم می گذارند و به عدد جمعیت افزوده میشود. جمعیت جهان از هنگام پایان قحطی بزرگ و مرگ سیاه (همه گیری طاعون) در سال 1350 رشد سریعی را آغاز نمود و از جمعیت حدود 370 میلیون تا مقدار فعلی، یعنی به عدد 7 / 4 میلیارد نفر افزایش یافت. جمعیت جهان با سرعت پایین (نرخ رشد پایین) در حال افزایش است اما این روند رو به رشد آن همچنان ادامه خواهد داشت. در حال حاضر جمعیت جهان هرسال حدود 83 میلیون نفر اضافه میشود که برابر با جمعیت آلمان است. پیش بینی های سازمان ملل حاکی از آن است که جمعیت جهان تا سال 2050 میلادی به بیش از 9 / 2 میلیارد نفر که حدود که 24 درصد از جمعیت کنونی بیشتر است و تا سال 2100 این عدد به 11 / 2 میلیارد نفر می رسد و بی تردید جهان با این افزایش جمعیت، تغییرات چشمگیری خواهد داشت. با افزایش جمعیت نیاز به مواد غذایی افزایش پیدا می کند. سازمان خواربار جهانی طی گزارشی اعلام نمود که برای تامین غذای جمعیت 9 میلیارد نفری جهان در سال 2050، باید دو برابر میزان کنونی تولید نمود. برای تغذیه این جمعیت عظیم شهرنشین، تولید مواد غذایی باید تا حدود 70 درصد افزایش یابد؛ تولید غلات سالانه باید از 1 /2 میلیارد تن کنونی، به 3 میلیارد تن برسد و تولید گوشت نیز از 200 میلیون تن به 470 میلیون تن افزایش یابد. بر اساس گزارش سازمان FAO(سازمان خواربار جهانی این افزایش تولید زمانی می تواند محقق شود که سرمایه گذاری های لازم و راهکارهای مربوطه در زمان و مکان خود به اجرا در آیند. درنتیجه به منظور افزایش تولید مواد غذایی، فعالیت های کشاورزی نیز به همان اندازه افزایش یابد. یک راه حل جهت پاسخگویی به نیاز غذایی روزافزون جمعیت افزایش سطح زیر کشت کشاورزی و یا برداشت بیشتر از زمین های کشاورزی و تولید محصولات کشاورزی بیشتر است که این مهم خود نیاز به منابع تولید بیشتر از قبیل آب، خاک، انرژی و... است. تمامی این فاکتورها دارای محدودیت هستند ولی در این میان آب فاکتوری دارای پتانسیل محدود کننده ی بیشتری است. آب یکی از اساسی ترین عناصر محیط زیست است. برخورداری از آب سالم برای نیازهای انسانی از عوامل اساسی و به منزلهی عامل تمدن شناخته شده است. هیچ کشوری بدون اطمینان از داشتن آب نمیتواند ثبات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی خود را حفظ کند. امروزه کمبود و آلودگی آب، زندگی میلیون ها نفر از ساکنان زمین خصوصا کشورهای فقیر را به شدت با خطر مواجه ساخته است. در حال حاضر به دلیل افزایش جمعیت، خصوصا در کشورهای فقیر و از طرفی ارتقای سطح زندگی سرانهی مصرف آب در سطح جهان افزایش و به تبع آن کمبود منابع آب سالم در بسیاری از مناطق شدیدا احساس می شود. با افزایش جمعیتی در حدود 90 میلیون در هر سال به جمعیت کره زمین و برداشت بیش از حد و نیز آلودگی منابع آبی زمین، این کمبود تشدید و در نتیجه ی آن تنشهای حاد سیاسی و اجتماعی در عرصه جهانی، خصوصا کشورهایی که در نواحی خشک و نیمه خشک قرار دارند بیشتر خواهد شد. از این رو قرن حاضر، قرن بحران آب خواهد بود. بحرانی که اگر از همین حالا همه ی ساکنان سیاره ی زمین با احساس مسیولیت جمعی به فکر چاره جویی نیفتند، در آینده ای نه چندان دور، طومار بسیاری از کشورها را درهم نوردیده و جهان را با تراژدی غمناکی مواجه خواهد ساخت این بحران از دو جنگ جهانی اول و دوم و تمامی جنگ های منطقه ای که تاکنون در عرصه ی جهانی بین کشورها به وقوع پیوسته فاجعه بارتر خواهد بود).حسین رحیمی، 1382