بررسی رابطه بین بازاریابی درونی ( IM) و کسب مزیت رقابتی مطالعه موردی : بانکهای تجاری شهرستان سنندج

در اقتصاد خدماتی امروز سازمانها نیاز به کسب یک مزیت رقابتی پایدار جهت اطمینان از رقابت پذیری دارند. در سازمانهای خدماتی بالاخص بانکها عامل مهم و حیاتی در جهت کسب مزیت رقابتی ، کارکنان شایسته و خدمت محور می باشد. بازاریابی درونی کسب این هدف را با در نظر گرفتن کارکنان به عنوان مشتریان درونی و یکسان شمردن اهمیت مشتریان درونی و مشتریان بیرونی تسهیل می کند. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی بین بازاریابی درونی و کسب مزیت رقابتی در شعب بانکهای تجاری شهر سنندج مورد بررسی قرار گرفته است.این مطالعه از دید روش، از انواع پژوهشهای توصیفی؛ از نوع همبستگی؛ از منظر هدف کاربردی؛ به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات، پیمایشی؛ از نگر زمانی، مقطعی- عرضی و بطور مشخص، مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. بر این اساس، برای سنجش مفاهیم اساسی پژوهش، به ترتیب پرسش نامه های بر اساس ابعاد بازاریابی درونی بانسال، مندلسون و شارما(2001) شامل 20 سوال و مزیت رقابتی براساس مدل هیل و جونز(1998) شامل 16 سوال به کار برده شد. پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ برای دو متغییر اشاره شده به ترتیب با 84/0 و 87/0 محاسبه گردید. روایی آزمون نیز از دو روش اعتبار محتوا و اعتبار سازه با استفاده از روشهای تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی و شاخص KMO تایید شد. یافته های نهایی پژوهش در نرم افزارهای spss و lisrel، حاکی از وجود ارتباط معنی دار، بین بازاریابی درونی و ابعاد آن (شامل آموزش، پاداش، تسهیم اطلاعات، توانمند سازی کارکنان، کاهش فاصله طبقاتی و امنیت شغلی) با کسب مزیت رقابتی در شعب بانکی مورد مطالعه است.

Keywords:

بازاریابی درونی , مزیت رقابتی , آموزش , پاداش , تسهیم اطلاعات , توانمند سازی کارکنان , کاهش فاصله طبقاتی , امنیت شغلی