ارزیابی اثر آنتی اکسیدانی عصاره متانولی چای کوهی بر پایداری اکسایشی روغن آفتابگردان

چای کوهی با نام علمی Stachys lavandulifolia یکی از گونه های دارویی جنس استاکیس با ویژگی های درمانی متعدد می باشد. در این پژوهش میزان ترکیبات فنلی عصاره متانولی چای کوهی اندازه گیری شد. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی چای کوهی با روش های مهار رادیکال های آزاد DPPH و قدرت احیاکنندگی یونهای آهن سه ظرفیتی در غلظت های 5 تا 1000 پی پی ام بررسی شد. به منظور بررسی توانایی ترکیبات موثره چای کوهی در جلوگیری از فساد مواد غذایی، اثر غلظت های مختلف عصاره در به تاخیر انداختن اکسیداسیون روغن آفتابگردان بررسی شد و عدد پراکسید و تیوباربیتوریک به عنوان شاخص های مهار اکسیداسیون پایش شد. نتایج نشان داد که فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره متانولی چای کوهی وابسته به غلظت بود و بین غلظت های مختلف اختلاف معنی دار وجود داشت. بیشترین مقدار مهار رادیکال DPPH در غلظت 500 پی پی ام بدست آمد. غلظت 600 پی پی ام عصاره متانولی چای کوهی موثرترین غلظت در به تاخیر انداختن فساد اکسیداتیو روغن آفتابگردان بود. با استناد به نتایج پژوهش حاضرمی توان بیان کرد که چای کوهی دارای پتانسیل آنتی اکسیدانی بالایی است که می توان آنرا به عنوان جایگزینی برای آنتی اکسیدان های سنتزی مطرح کرد.

Keywords:

آفتابگردان , پایداری اکسایشی , چای کوهی , عصاره متانولی