بررسی مقادیر حداکثر بارش محتمل در 4 ایستگاه منتخب جنوب شرق ایران به روش آماری
Publish place: 01st National Conference on Mitigation of Water Crises
Publish Year: 1380
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,274
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCMWC01_027
تاریخ نمایه سازی: 21 آبان 1388
Abstract:
اجرای طرحهای تاسیسات آبی نیاز به مطالعات و تجزیه و تحلیل داده های آب و هواشناسی دارد و ریزشهای جوی بصورت برف و باران از عمده ترین منابع تغذیه آبهای سطحی و زیرزمینی کشور هستند. از این رو در طرح تاسیسات آبی مانند پلها، آبروها، شبکه های زهکشی شهری و یا سرریزهای اضطراری سدها لازم است تا دبی اوج سیلاب پیش بینی گردد. دراین مورد بارانی که برای تجزیه و تحلیل و محاسبه دبی طرح بکار می رود براساس بزرگترین بارندگی محتمل استوار است بنا به تعریف حداکثر بارش محتمل یا پی ام پی (Probable Maximum Precipitation) (PMP) بیشترین مقدار بارندگی است که در بازه زمانی معین و در یک محل مشخص امکان رخداد آن وجود دارد . در نتیجه این مقدار با تغییرات دراز مدت و حصول آمار جدید تغییر می یابد. روشهای مختلفی برای برآورد پی ام پی (PMP) مطرح گردیده است. دراین بررسی تکیه اساسی بر روشی قرار دارد که توسط سازمان هواشناسی جهانی توصیه گردیده است. دراین مطالعه پس از برآورد پی ام پی اجمالا اهداف زیر بررسی می شود: 1. بررسی در صدهای مشاهده شده پی ام پی در ایستگاههای مورد مطالعه، 2. بررسی تاثیر طول دوره آماری بر پی ام پی 24 ساعته، 3. تخمین پی ام پی 12K ساعته با استفاده از زمان مرگبار
Keywords:
Authors
بهرام بختیاری
هیئت علمی گروه مدیریت منابع آب، جهاد دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :