بررسی مدیریت بحران شهری در برنامه ها و سیاست های توسعه ایران

استقرار بسیاری از سکونتگاه های انسانی بر سرزمین هایی که در معرض وقوع سوانح طبیعی قراردارند،به ویژه در کشور ایران ،لزوم توجه به سیاست ها،طرح ها و برنامه هایی برای کاهش آسیب و مدیریت بحران را اجتناب ناپذیر ساخته است آمدهدف از پژوهش حاضر شناسایی نقاط قوت،ضعف ،فرصت و تهدید مدیریت بحران شهری در برنامه ها و سیاست های توسعه ایران میباشد روش تحقیق در این پژوهش بنیادی _نظری: و از نظر ماهیت توصیفی میباشدبر همین اساس مقاله حاضر به جمع آوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و ابزار گرد آوری که شامل کتب،پایان نامه ها،مقالات داخلی و خارجی و..... است.نتایج بررسی ها نشان میدهد در تدوین برنامه اول توسعه کشور این مقوله مورد توجه برنامه ریزان و تدوین کنندگان برنامه نبوده است. در برنامه دوم با تشکیل ستاد حوادث غیر مترقبه در وزارت کشور مواد قانونی برای این موضوع در برنامه لحاظ می شود اما رویکرد حاکم بر جبران خسارات ناشی از حوادث تمرکز داشته است. در واقع عدم توجه به رویکرد مدیریت ریسک و ساماندهی و وضعیت مدیریت بحران و ساخت و سازهای کشور نقطه ضعف برنامه در این زمینه می باشد. این رویکرد و نگاه در برنامه سوم توسعه کشور نیز تکرار می شود. در برنامه چهارم با تدوین سند چشم انداز و تاکیدات مندرج در آن و سیاست های کلی رویکرد حاکم بر تدوین برنامه در حوزه مدریت بحران به سمت مدیریت ریسک و توجه به اقدامات پیش از بروز سانحه تغییر می یابد و مواد قانونی و برنامه ای مشخصی نیز برای تحقق آن در متن قانون مد نظر قرار می گیرد. این رویکرد به عنوان اصل پذیرفته شده در برنامه ریزی مقابله با سوانح و مدیریت بحران در برنامه پنجم نیز مورد توجه جدی قرار می گیرد و محتوای برنامه در این بخش بر توجه به ابعاد سخت افزاری و نرم افزاری برای مدیریت جامع و بهینه بحران تمرکز می یابد

Keywords:

بحران , مدیریت بحران برنامه ها و سیاست های توسعه ایران