تعیین کارمزد شرکتهای توزیع کننده خصوصی سوخت در شرایط ساختار پیشنهادی برای بازار فرآورد ه های نفتی کشور

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 442

This Paper With 48 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOER-18-69_008

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

Abstract:

در حال حاضر توزیع انواع فرآورده های نفتی در اقصی نقاط کشور به صورت انحصاری توسط دولت انجام می شود . بالابودن قیمت زمین در کلانشهرها، عدم انگیزه بخش خصوصی در سرمایه گذاری برای احداث جایگاه به دلیل پایین بودن درآمد و نبود فضای رقابتی، باعث شده که جایگاه به میزان کافی در دسترس نباشد. یکی از روش های برطرف کردن این نارسایی، استفاده از توانمندی بخش خصوصی در توزیع فرآورده های نفتی است . در راستای کاهش تصد یگری دولت، لازم است ساختار بازار توزیع فرآورد ه های نفتی در کشور تغییر یابد. این تغییر اولا باید به صورت تدریجی و مرحل های انجام شود و ثانیا دولت در مراحل مختلف بر این موضوع نظارت داشته باشد. در این مقاله سه مرحله برای تجدید ساختار بازار توزیع فرآوره های نفتی در کشور پیشنهاد و شرایط و الزامات هر مرحله به تفکیک ذکر شده است که اولین مرحله آن ایجاد شرایط لازم برای شک لگیری شرک تهای صاحب صلاحیت است که وظیفه آن ها تحویل گرفتن فرآورده از انبار و توزیع آن از طریق جایگاه ها عرضه سوخت است. با توجه به اینکه قیمت فرآورده های نفتی یاران های بوده و هنوز شرایط برای آزادسازی قیمت فرآورده ها از جنبه های مختلف در کشور مهیا نشده است، از این رو، لازم است نرخ کارمزد شرک تهای خصوصی که وارد این عرصه م یشوند از سوی دولت به گون های تعیین شودکهفعالیت این شرک تها از نظر اقتصادی توجیه داشته باشد. در این مقاله نرخ کارمزد شرکت های توزیع کننده فرآورده های نفتی با در نظر گرفتن هزینه های جاری و سرمای های با استفاده از روش اقتصاد مهندسی مدل امکا نسنجی پیشنهادی سازمان توسعه صنعتی ملل متحد در حالت های مختلف و برای قیمت های متفاوت زمین با استفاده از نرم افزر Comfar نسخه سه محاسبه شده است. نتایج نشان م یدهد، اگر قیمت زمین صفر در نظر گرفته شود، دریافتی خالص ناشی از فروش هر لتیر فرآورده برای شرکتهای خصوصی توزی عکننده باید 783 ریال باشد . این رقم در شرایطی که شرکت های توزیع کننده سوخت، فقط مالک جایگاه های بین راهی و مراکز استانها باشند به ترتیب 808 و 1153 ریال خواهد. رقم مورد نظر برای حالتی که جایگاه ها از سوی شرکت های توزیع کننده سوخت به صورت ترکیبی در مراکز استانها، سایر شهرها و نقاط بین راهی احداث شوند 956 ریال به دست آمد

Keywords:

Authors

محمدعلی متفکرآزاد

استاد گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

رضا رنج پور

استادیار گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

محسن پورعبادالهان

دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه تبریز

مهدی عسلی

دانشیار موسسه مطالعات بین المللی انرژی وزارت نفت، تهران