مدیریت سطح توانگری مالی با استفاده از تخصیص سرمایه به روش قیمت گذاری اختیار معامله ها – مطالعه موردی بیمه دانا

بیمه مرکزی در آیین نامه شماره 69 تحت عنوان آیین نامه نحوه محاسبه و نظارت بر توانگری مالی موسسات بیمه ضرورت توجه به تناسب سرمایه با سطح ریسک پذیرفته شده را الزام کرده است و شرکت های بیمه موظفند که تناسب مدنظر بیمه مرکزی را رعایت کنند، اما شرکت های بیمه با توجه به فعالیت هایی که انجام می دهند، ریسک های متفاوتی را می پذیرند و یکی از مسایل مهم در این صنعت تحلیل بازده نسبت به ریسک پذیرفته شده می باشد، زیرا چنانچه سطح بازده نسبت به ریسک پذیرفته شده در سطح مناسبی نباشد می تواند شرکت را وارد زیان کند و از آنجا که زیان سرمایه را کاهش می دهد لذا این مهم می تواند سطح توانگری مالی شرکت بیمه را به شدت تحت تاثیر قرار دهد، حال با معلوم بودن بازده نسبت به ریسک نهفته در هر خط کسب و کار امکان برنامه ریزی دقیق تر برای مدیریت سطح توانگری در آینده برای شرکت های بیمه مهیا می شود، از این رو تخصیص سرمایه (مازاد) متناسب با ریسک های پذیرفته شده توسط شرکت های بیمه، می تواند به عنوان ابزاری برای مدیریت سطح توانگری مالی شرکت های بیمه مورد استفاده قرار گیرد. برای تخصیص سرمایه روش های متعددی وجود دارد و یکی از مدرن ترین روش های تخصیص سرمایه، استفاده از قیمت گذاری اوراق اختیار معامله ها می باشد. شرکت بیمه با استفاده از مازادی که دارد می تواند توان بیشتری از خود برای تسویه خسارات های پیش آمده از ناحیه بیمه نامه های صادره نشان دهد، لذا مازاد در شرکت های بیمه حایز اهمیت است. در این مقاله تخصیص سرمایه برای خطوط کسب و کار شرکت بیمه دانا یعنی بیمه های عمر و زندگی و بیمه های غیر زندگی با استفاده از قیمت گذاری اوراق اختیار معامله و با روش مارگراب انجام شده است.

Keywords:

اختیار معامله , مازاد (سرمایه) , نکول , خسارات پرداختی