عوامل موثر بر استفاده خانوارهای شهری از کارتهای بانکی

طبق ترتیبات مقرر در طرح جامع نظام پرداخت های کشور، دارا بودن کارت بانکی، کلید ورود به بسیاری از سامانه های پرنفوذ بانکداری الکترونیک در کشور میباشد. از این رو در این تحقیق با استفاده از نتایج طرح نمونه گیری از 6055 خانوار شهری که در سال 1387 توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران انجام گرفت، عوامل اقتصادی اجتماعی موثر بر دسترسی افراد بزرگسال شهری به کارت های بانکی از طریق یک مدل پروبیت شناسایی شده اند. یافته های تحقیق نشان میدهند که در مناطق شهری ایران، مردان از کارت های بانکی بیشتر استفاده میکنند. سن با شیبی مثبت موجب افزایش دسترسی شده در 25 سالگی حداکثر دسترسی را نشان می دهد. پس از این، افزایش سن موجب کاهش دسترسی می شود. به علاوه هر چه سطح تحصیلات فرد نیز سطح هزینه های خانوار بیشتر باشد، استفاده از کارت های بانکی افزایش می یابد. افراد ساکن در شهرهای کوچک تهران بیشتر از شهرهای بزرگ دسترسی به کارت های بانکی دارند ولی میزان دسترسی شهرهای متوسط از شهرهای بزرگ کمتر است. از نظر وضعیت تاهل، افراد مطلقه بیوه بیشتر از افراد دارای همسر افراد مجرد کمتر از گروه اخیر، از کارت های بانکی استفاده می کنند. به علاوه در درون خانواده، همسر، فرزندان سایر اعضای خانوار، کمتر از سرپرست خانوار از کارت های بانکی استفاده می کنند. همچنین از حیث وضعیت شغلی، افراد بیکار، خانه دار نیز محصلین، کمتر از افراد شاغل کارت فعال بانکی دارند میزان استفاده افراد مستمری بگیر اجاره دار از شاغلین بیشتر است. نهایتا افرادی که حساب قرض الحسنه پس انداز دارند، افراد دارای حساب سپرده جاری بالاخره افراد دارای حساب سپرده سرمایه گذاری، به ترتیب از کارت های بانکی بیشتر استفاده می کنند.

Keywords:

کارت های بانکی , دسترسی به خدمات بانکی , مدلهای پروبیت , نمونه گیری