بررسی اثربخشی رفتار درمانی گفتگویی بر میزان تنظیم شناختی هیجانی دانش آموزان پسر افسرده

هدف اصلی این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک بر تنظیم شناختی هیجانی دانش آموزان پسر افسرده شهر اردبیل بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش 40 آزمودنی بود که از میان دانش آموزان پسر دبیرستانی دارای افسردگی شهر اردبیل انتخاب به صورت تصادفی در گروه های آزمایش رفتار درمانی دیالکتیکی گواه گمارده شدند. در مرحله مداخله گروه آزمایش به مدت 12 جلسه ساعته تحت رفتاردرمانی دیالکتیک قرار گرفتند. در طی این مدت گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از مقیاس تنظیم شناختی هیجانی ولز وکاتر هاتن2004 در مراحل پیش آزمون پس آزمون برای دو گروه آزمایشی گواه استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل کواریانس چند متغیری تجزیه تحلیل شدند تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS.21 انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنی داری بین دو گروه نشان داد یافته ها حاکی از آن بود که رفتاردرمانی دیالکتیک در افزایش تنظیم شناختی هیجانی اثربخش است

Keywords:

رفتاردرمانی دیالکتیک , تنظیم شناختی , افسردگی