اثربخشی آموزش مهارتهای زناشویی مبتنی بر رویکرد نظریه انتخاب در کاهش تعارضات زناشویی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زناشویی مبتنی بر رویکرد نظریه انتخاب در کاهش تعارضات زناشویی زوجین انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع آزمایشی طرح تحقیق پیش آزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 350 دانشجوی متاهل دانشگاه فرهنگیان بابل بود. برای تعیین نمونه ابتدا 350 پرشسنامه منبع کنترل راتر سازگاری زناشویی اسپانیر در بین دانشجویان متاهل توزیع شد. از این جامعه 47 زوج که به طور همزمان دارای منبع کنترل بیرونی بودند از تعارض زناشویی رنج میبردهاند، 20 زوج به روش تصادفی ساده انتخاب در دو گروه آزمایش کنترل جایگزین شدند، بدین صورت که 10 زوج در گروه آزمایش 10 زوج در گروه کنترل قرار گرفته اند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه تشخیصی، مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر مقیاس منبع کنترل راتر بود. داده ها با استفاده از آزمون مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که، مداخله آموزشی مهارت های زناشویی مبتنی بر رویکرد نظریه انتخاب در کاهش تعارض زناشویی موثر واقع شده توانست میزان سازگاری، رضایت مندی همبستگی صمیمیت زناشویی را در زوجین افزایش دهد. مداخله آموزش مهارت های زناشویی مبتنی بر رویکرد نظریه انتخاب در کاهش تعارض زناشویی می تواند به عنوان یکی از روش های موثر در زمینه درمان مشکلات ارتباطی زوجین، به ویژه برای زوج هایی که از تعارضاهای زناشویی رنج میبرند به طلاق فکر میکنند، مورد استفاده قرار گیرد

Keywords:

مهارت های زناشویی , نظریه انتخاب تعارض زناشویی