مروری بر بازیافت آب در صنایع آبکاری با استفاده از سیستم الکترودیالیز

بازیافت آب یک استراتژی پیشگیرانه صنعتی است که برای محیط زیست و انسان سودمند است. اصل اساسی آن استفاده از منابع انرژی طبیعی در یک روش کارآمد و همچنین در کاهش خطرات و تاثیرات برمحیط زیست و انسان در چرخه حیات محصولات است. الکترودیالیز یک فرایند جداسازی غشایی است که از یک اختلاف پتانسیل الکتریکی به عنوان یکنیروی محرکه برای افزایش یون در محلول های آبی استفاده می کند. این تکنیک در ابتدا برای تولیدآب آشامیدنی از آب سیب زمینی طراحی شده بود . به هرحال استفاده از الکترودیالیز در تصفیه فاضلاب های صنعتی به دلیل ویژگی های آن بهتر است. این تکنیک به عنوان یک فرایند تصفیه در نظر گرفته می شود زیرا امکان استفاده مجدد ازآب و بازیابی مواد رافراهم می کند. در این پژوهش پیشرفت الکترودیالیز که به بازیافت آب در صنایع آبکاری کمک می کند مورد بحث قرار می گیرد . هدف از این پژوهش معرفی الکترودیالیز به عنوان یک فناوری است که می تواند نیازهای بازیافت آب در صنعت آبکاری را رفع کند. این تحقیق به دو موضوع تقسیم شده است که عبارتند از: اولین تحقیق مربوط به مهم ترین شیوه هایبازیافت آب در صنعت آبکاری بود و تحقیق دوم در ارتباط با استفاده از الکترودیالیز در صنعت آبکاری بود. بمنظور ارایه پاسخی مناسب به سوالات این پژوهش به مقایسه نتایج بدست آمده از مطالعات پیشین پرداخته شد. نتایج نشان داد که تقریبانیمی از مقالات منتشر شده بهبود تصفیه فاضلاب را به عنوان یک استراتژی بازیافت آب برای کاربرد آن درصنایعآبکاری ارزیابی می کند. علاوه بر این تصفیه فاضلاب بیشترین کاربرد از الکترودیالیز در صنعت آبکاری به ویژه برای بازیابی مس و نیکل و روی در حذف کروم (VI) را داشت. نتایج نشان می دهد الکترودیالیز در حال تبدیل شدن به یک استراتژی مهم و جامع برای ارتقاء بازیافت آب در صنعت آبکاری است. دو موضوع مهم که برای این برنامه اصلاح شدند:اول اینکه بهره وری سیستم برای ماکروموکول ها و پسماندها هنگامی که از محلول های رقیق استفاده می شود. دوم ارزیابی استفاده از تکنیک ترکیبی مانند الکترودیونیزاسیون، بود..

Keywords:

الکترو دیالیز , بازیافت آب , صنایع آبکاری , تصفیه فاضلاب.