انباشت نقدینگی در کشور و کمبود نقدینگی در بخش های تولیدی

بررسی معمای نقدینگی موجود در کشور یعنی انباشت نقدینگی در کشور و کمبود نقدینگی در بخش های تولید به عنوان یکی از بزرگ ترین معضلات اقتصادی جامعه مورد توجه بسیاری از دولت مردان و سیاست گذاران اقتصادی قرار دارد. از یک طرف با حجم بالای از نقدینگی در کشور مواجه هستیم و از طرف دیگر این حجم نقدینگی در خدمت بخش تولید نمی باشد. در این تحقیق، بررسی چرخه نقدینگی در ایران و عوامل تشکیل دهنده هزینه تولید و همچنین چرخه بازیگران نقدینگی و تولید صورت پذیرفت. نهایتا برآورد کمبود نقدینگی مورد نیاز بخش صنعت و معدن در ایران نشان داد که تحت مفروضات میزان کمبود نقدینگی حدود 65 هزار میلیارد تومان بوده است. نهایتا به منظور بررسی رابطه نرخ بیکاری (یا نرخ اشتغال) و نرخ رشد تولید به محاسبه میانگین ضریب اوکان پرداخته شد که ضریب برابر 2.75 (محاسبه ضریب برای 15 سال ) بدست آمد و با استفاده از قانون اوکان و با در نظر گرفتن اینکه هر ریال نقدینگی می تواند 2.75 واحد ارزش افزوده ایجاد کند (میانگین هندسی نسبت های نقدینگی مورد نیاز به ارزش افزوده تولید ). تامین شکاف نقدینگی مورد نیاز به میزان 49205 میلیارد ریال ارزش افزوده مازاد ایجاد خواهد کرد (با فرض بدبینانه ای که همافزایی با سایر بخش ها نداشته باشد) و رشد ارزش افزوده کل (طی 15 سال به طور میانگین 27 درصد از ارزش افزوده کل مربوط به بخش صنعت و معدن بوده است) را از میزان 14 % به میزان 20 % خواهد رساند و طبق قانون اوکان به میزان 2.12 درصد نرخ بیکاری کمتری اتفاق خواهد افتاد.

Keywords:

نقدینگی , تولید , اشتغال