اثربخشی برنامه آموزش رفتاری والدین بر سلامت عمومی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه آموزش رفتاری والدین بر سلامت عمومی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی بود. روش پژوهش از نوع شبه تجربی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دانش آموزان کم توان ذهنی شهر مشهد تشکیل دادند. در این پژوهش 30 نفر از مادران دانش آموزان کم توان ذهنی با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دو گروه کنترل 15) نفر) و آزمایش 15) نفر) به شیوه تصادفی گمارش شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 60 دقیقه ای مداخله آموزش رفتاری والدین را دریافت کردند. درحالیکه گروه گواه چنین آموزشی را درحوزه برنامه آموزش رفتاری والدین دریافت نکردند. ابزار اندازه گیری در پژوهش حاضرپرسشنامه سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر (1979 بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزش رفتاری والدین بر سلامت عمومی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی تاثیر معناداری دارد. ازاینرو میتوان برنامه آموزش رفتاری والدین را به عنوان روشی موثر در افزایش سلامت عمومی مادران دانش آموزان کم توان ذهنی پیشنهاد داد.

Keywords:

برنامه آموزش رفتاری والدین , سلامت عمومی , کم توان ذهنی