استفاده از نانو ذرات در بسته بندی مواد غذایی: بررسی زیست تخریب پذیری و پتانسیل مهاجرت نانو ذرات به مواد غذایی

هدف اصلی بسته بندی مواد غذایی، حفاظت مواد غذایی از دستکاری یا آلودگی ناشی از منابع فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی است. اخیرا، استفاده از فناوری نانو در صنایع غذایی به منظور توسعه و گسترش مواد بسته بندی متمرکز شده است. نانو ذرات به عنوان تقویت کننده برای بهبود خواص ممانعت کنندگی و خواص مکانیکی پلیمرها استفاده می شوند که در نتیجه منجر به تولید بستههایی با نیاز کمتر به مواد اولیه خام برپایه نفت می شود. با این حال، به عنوان یک تکنولوژی جدید، شکاف و اختلاف نظرهایی در این مورد وجود دارد و سوالاتی را برای جامعه علمی به خصوص در مورد سمیت و سمیت زیستی آنها مطرح می کند. از لحاظ نظری نانو ذرات پتانسیل مهاجرت به بسته بندی مواد غذایی را دارند اما بررسی مهاجرت و ارزیابی ریسک انتقال آنها هنوز به صورت قطعی مشخص شده نمیباشد. این مقاله مرور کلی از وضعیت واقعی این صنعت و تکنولوژی نشان داده و تقاضا و نیازهای ضروری را برای تحقیق در این زمینه بیان می کند.

Keywords:

بیوپلیمرها , ارزیابی ریسک , نانوذرات , سم شناسی نانو , سمیت زیستی , ایمنی مواد غذایی