تاثیر پوشش دهی مواد غذایی و میوه ها همچون کشمش بر خواص فیزیکوشیمیایی آنها

امروزه تقاضا برای محصولات با کیفیت مشابه با محصولات تازه و نیز با ماندگاری بالا در حال افزایش است. بشر از ابتدا به دنبال روش هایی برای نگهداری مواد غذایی و افزایش مدت ماندگاری و قابلیت مصرف آنها بوده است طولانی نمودن عمر نگهداری این نوع محصولات همیشه مسئله ساز بوده و از توجه ویژهای برخوردار بوده است. پوشش های خوراکی به پوشش های پروتئینی، پلی ساکاریدی، لیپیدی و یا ترکیبی از آنها تقسیم بندی می شود. اگرچه پلی ساکاریدها طبیعت آب دوست دارند، به عنوان موانع رطوبت به خوبی عمل می کنند. پوشش های پروتئینی مانع خوبی در برابر اکسیژن و دی اکسیدکربن هستند، اما در مورد میوه ها و سبزی ها، خوب عمل نمی کنند. زیرا این نوع پوشش ها مانع موثری در برابر رطوبت نیستند. ترکیبات لیپیدی به دلیل قطبیت کم، کارایی موثری در جلوگیری از انتقال رطوبت دارند. در این راستا، در پژوهش حاضر تاثیر پوشش های خوراکی مورد استفاده بر خواص فیزیکوشیمیایی مواد غذایی مورد بررسی قرار گرفت. به طور کلی نتایج نشان داد که پوشش خوراکی به عنوان بازدارنده رطوبت و گاز عمل می کند و رشد میکروبی را کنترل و رنگ و بافت را حفظ می نماید و به طورموثری می تواند عمر انباری محصول را افزایش دهد. همچنین استفاده از پوشش ها، روشی موثر برای افزایش مدت زمان انبارمانی محصولات فسادپذیر از جمله میوه ها و سبزی ها است. شواهد معتبری در مقالات وجود دارد که نشان می دهید درجه حرارت نیز نقش مهمی در بروز تغییرات کیفی کشمش دارد .همچنین پوشش استفاده شده با جلوگیری از انجام فعل و انفعالات بیولوژیکی سبب به تاخیر انداختن فرآیند رسیدگی و حفظ خصوصیات ظاهری و کیفیت محصولات می شود.

Keywords:

پوشش پروتئینی , فیلم خوراکی , خواص فیزیکی , خواص شیمیایی