بررسی عامل اعتماد در اینترنت بر پذیرش خدمات بانکداری الکترونیک (مطالعه موردی: شعب بانک ملت استان مازندران)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 647

This Paper With 18 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CMABD01_059

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

Abstract:

پژوهش حاضر با بسط نظریه مدل پذیرش فناوری(TAM) ، نظریه و عامل اعتماد، به مطالعه و بررسی عوامل (TPB) رفتار برنامه ریزی شده اثرگذار بر استفاده از فناوری اطلاعات و اینترنت در بخش بانکداری در ایران به ویژه بانکداری اینترنتی از سوی مشتریان در بانک ملت ایران، پرداخته است. کی از نظریه هایی که مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار گرفته است، مدل پذیرش فناوری ارائه شده توسط دیویس است (Davis, 1989) وی معتقد بود که دو عامل میزان درک مشتری از منفعت درک شده و سهولت استفاده سامانه، تاثیر بسزایی در شکل گیری تصمیم مشتری و درنهایت، استفاده عملی از یک سامانه جدید دارند. نظریه رفتار برنامه ریزی شده نیز مدلی است که به طور گسترده و وسیعی به بررسی در مورد پیشبینی رفتار انسان با تاکید بر نقش های فردی و اجتماعی و سامانه های اجتماعی بر رفتار انسانی، متمرکز است. مدل رفتار برنامه ریزی شده یک نظریه شناختی از رفتار انسانی است که متمرکز بر پیش بینی و درک رفتارهای معین است. از آنجا که آمار دقیقی از حجم جامعه آماری مورد نظر در دسترس نیست، تعداد اعضای جامعه نامحدود و ناشناخته در نظر گرفته شده است. لذا مطابق با جدول کرجسی و مورگان (1970)، اگر جامعه را ناشناخته یا بی نهایت فرض کنیم، برای بررسی تحقیق 384 نمونه لازم است. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده گردید. این پژوهش از نظر هدف در زمره پژوهش های کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها در ردیف توصیفی-پیمایشی و از مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار spss و smartPLS استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمایل به اعتماد با اعتماد به اینترنت و ریسک درک شده، آشنایی به اینترنت با اعتماد به اینترنت، اعتماد به اینترنت با نگرش مشتریان و ریسک درک شده و همچنین ریسک درک شده با نگرش مشتریان رابطه معنادار و مثبت دارد.

Authors

محمد جواد نخعی

کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی گرایش بازاریابی

میثم شیرخدایی

مدرس گروه مدیریت بازرگانی موسسه آموزش عالی فروردین قائمشهر