روندیابی متغیرهای باد در استان های ایلام، خوزستان و بوشهر

فرسایش بادی یکی از بارزترین مصادیق و اصلی ترین شناسه های جریان ویران گر بیابان زایی محسوب شده و در شمار مهم ترین مشکلات سد راه توسعه و عمران در اغلب کشورهای قرار گرفته در زیست اقلیم های فراخشک، خشک و نیمه خشک محسوب می شود. نسبت سطوح مناطق تحت تاثیر فرسایش بادی در ایران بیش از شش برابر متوسط جهانی است. از این رو هدف این پژوهش تعیین روند تغییرات باد در بخش جنوب و جنوب غرب ایران می باشد. در این بررسی به منظور بررسی روند تغییرات متغیرهای باد از آزمون ناپارامتریک من-کندال استفاده شد. نتایج تحلیل روند سرعت باد از سال شروع هر ایستگاه تا سال 2010 نشان می دهد که در اکثر ماه های سال و همچنین در مقیاس سالانه، در ایستگاه-های منتخب روند سریعترین باد به صورت کاهشی است و ایستگاه های کنگان جم، رامهرمز، دزفول و دهلران دارای روندهای معنی دار می باشند و تقریبا در تمامی فصول ایستگاه کنگان جم از بیشترین مقدار کاهش روند برخوردار بوده است.

Keywords:

عوامل اقلیمی , باد , روند , من-کندال , ایلام , بوشهر و خوزستان