تحلیل آسیب پذیری اقلیمی بر اساس تغییرپذیری فصل های خشک و مرطوب در زیرحوزه های آبخیز سامیان، استان اردبیل

حوزه های آبخیز و سایر اکوسیستم های مرتبط نقش مهمی در فراهم آوردن توابع مختلف اساسی جامعه، ایفا می کنند. با این حال، با توجه به مشکلات روزافزون تغییرات اقلیمی، حوزه های آبخیز دچار خطرات محیط زیستی هستند که باعث نگرانی های بسیاری شده و بر مدیریت و پایداری آن تاثیر می گذارد. بنابراین، ضروری است که مناطق آسیب پذیر که نیازمندمدیریت فوری هستند، شناسایی شوند. در همین راستا، در مطالعه حاضر، شاخص های آسیب پذیری اقلیمی شامل شاخص های فصل خشک و مرطوب با استفاده از آمار 25 ساله داده های بارش 1368-1393 در 16 ایستگاه واقع در حوزه آبخیز سامیان استان اردبیل محاسبه، پهنه بندی و طبقه بندی شدند. نتایج نشان داد شاخص آسیب پذیری اقلیمی بر اساس تغییرات فصل خشک در حوزه آبخیز سامیان با میانگین و انحراف معیار 65/36 و 9/87 ، در محدوده مقادیر 48/05 زیر حوضه 21 تا 86/63 زیر حوضه 12 در بین 27 زیرحوضه مختلف متغیر است. هم چنین نتایج نشان داد که شاخص آسیب پذیری اقلیمی بر اساس تغییرات فصل مرطوب در حوزه آبخیز سامیان دارای میانگین و انحراف معیار 194/86و34/67 و محدوده تغییرات مقادیر 254/98 زیر حوضه 16 تا 130/86 زیر حوضه 3 می باشد. نتایج اولویت بندی شاخص آسیب پذیری اقلیمی بر اساس تغییرات فصل خشک نشان داد که زیرحوضه های 12، 13 و17 با قرار گرفتن در اولویت اول، دارای بیش ترین آسیب پذیری هستند هم چنین زیرحوضه های 14، 15، 16، 17 و18 در اولویت اول آسیب پذیری اقلیمی بر اساس تغییرات فصل مرطوب قرار گرفتند. از نتایج تحقیق حاضر می توان در راستای تبیین سیاست های مدیریتی و حفاظتی سازگار با شرایط محیط زیستی حوزه آبخیز سامیان و سایر حوزه های آبخیز با شرایط مشابه استفاده نمود.

Keywords:

آسیب پذیری اکوسیستم , خشک سالی , درون یابی , شاخص اقلیمی