بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودتنظیمی هیجانی بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی اثربخشی آموزش مهارت های خودتنظیمی هیجانی بر خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان دانش آموزان متوسطه انجام شده است. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل می باشد. جامعه ی آماری کلیه ی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر سمنان در سال تحصیلی 97-96 را شامل می شد.نمونه پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان پسر بودند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر کدام 20 نفر) جایگزین شدند. برای گروه آزمایش برنامه آموزش خود تنظیمی هیجانی هیجانی بر طبق مدل برکینگ ( 2007 ) اجرا شد، که این برنامه در طی هفت جلسه نه مهارت ویژه خودتنظیمی را به دانش آموزان آموزش داد. شرکت کنندگان دو هفته بعد از آخرین جلسه مداخله، پرسشنامه های اضطراب امتحان (ابوالقاسمی و همکاران ، 1375 ) و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی(مورگان- جینکز ، 1990 ) را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. گروه کنترل نیز آموزشی دریافت نکرد . داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش خود تنظیمی هیجانی بر کاهش اضطراب امتحان اثر مثبت و معنی داری دارند P<0.05 همچنین یافته های پژوهشی نشان داد که آموزش خود تنظیمی هیجانی بر افزایش خودکارآمدی تحصیلی تاثیر معنی داری دارد P<0.05 تلویحات کاربردی این نتایج برای مدارس و مراکز مشاوره قابل استفاده می باشد

Keywords:

آموزش خودتنظیمی هیجانی , خودکارآمدی تحصیلی , اضطراب امتحان , مقطع متوسطه