تاثیر کاربرد بیوچار ضایعات برداشت پسته در یک خاک شنی بر عملکرد گیاه ذرت

رسیدن به کشاورزی و توسعه پایدار، توجه به منابع موجود و استفاده صحیح و اصولی از آن ها را می طلبد. بررسی امکان استفاده مجدد از منابع قابل بازیافت نظیر پسماندهای آلی می تواند راهکاری مناسب برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار در جامعه محسوب شود. به همین منظور در این پژوهش امکان استفاده از ضایعات برداشت پسته به صورت بیوچار، در یک آزمایش گلخانه ای بر روی رشد گیاه ذرت در یک خاک شنی بررسی شد. پنج سطح کاربرد بیوچار ضایعات برداشت پسته (صفر، 1، 2، 3 و 5 درصد وزنی) بعد از ترکیب با خاک به طور کامل با آن ترکیب و بعد از یک دوره یک ماهه خوابانیدن و انکوبه شدن گیاه ذرت در گلدان های 8 کیلویی از این تیمارها کشت شد. مقدار آب مصرفی برای تمامی تیمارها یکسان در نظر گرفته شد و در زمان برداشت مقدار شاخص کلروفیل (SPAD)، طول متوسط گیاه، عملکرد خشک اندام هوایی و ریشه اندازه گیری و مقدار کارایی مصرف آب پایه نیز محاسبه شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد بیوچار در این خاک موجب افزایش مقدار شوری خاک و در نتیجه سبب تاثیر منفی بر عملکرد گیاه و به تبع آن سبب کاهش SPAD و کارایی مصرف آب گیاه شده بود. رشد گیاه در مقادیر بیش از 1 درصد بیوچار متوقف شده بود و عملکرد ریشه و اندام هوایی گیاه در مقادیر 2، 3 و 5 درصد کاربرد بیوچار بیش از 90 درصد در مقایسه به شاهد کاهش یافته بود.

Keywords:

بیوچار , زغال زیستی , ضایعات پسته , عملکرد گیاه , مدیریت خاک , کارایی مصرف آب