معرفی روش های مناسب مدیریت طبیعی در کاهش آلودگی رواناب های ناشی از سیلاب در محیط های شهری

مدیریت سیلاب به فرآیندهای فراگیری در مهار سیل اطلاق می شود که گسترش سیلاب و خسارت ناشی از آن را تعدیل می کند. اقدامات سازه ای و مدیریتی زیادی برای مقابله با انواع آلودگی های رواناب های شهری نظیر رسوب، نیترات، فسفر و فلزات سنگین وجود دارد. بهترین اقدام مدیریتی برای یک سیلاب مناسب ترین راهی است که برای پیش گیری و یا کاهش آلودگی رواناب ناشی از بارش وجود دارد. این اقدامات ازنظر اندازه به پروژه های نسبتا بزرگ چندین هکتاری نظیر حوضچه های مرطوب و تالاب ها، تا پروژه های کوچک محلی نظیر باغ های بارانی برای گرفتن رواناب یک حیاط تقسیم می شود. انتخاب اقدام مناسب بستگی به اندازه و خصوصیات حوزه آبخیز، ارزش زمین، هزینه احداث و نوع آلودگی موردنظر برای پالایش دارد. نوع آلودگی که باید کنترل شود، وسعت حوزه آبخیز، میزان تراوایی زمین، و مقدار زمین موجود برای سازه، همگی بر انتخاب بهتری ناقدام مدیریتی تاثیر دارند. شماری از روش های مدیریتی و ویژگی های فنی کاربرد هریک از آن ها، نظیر استفاده از حوضچه های مرطوب، تالاب های سیلاب گیر، چاه های نفوذ، حفاظت بیولوژیکی یا باغ های بارانی ، فیلترهای ماسه ای و پخش کننده های سطحی و رودکنارها در این مقاله بحث شده اند.

Keywords:

آلودگی , چاه های نفوذ , حفاظت بیولوژیکی , حوضچه های مرطوب , رواناب , سیلاب گیر , فیلترهای ماسه ای , مدیریت