اثر غنی سازی غذای زنده (روتیفر و آرتمیا) با اسید چرب ضروری دوکوزاهگزائنوویک اسید DHA بر بازماندگی و رشد لارو شانک زرد باله Acanthopagrus latus

هدف از این مطالعه بررسی اثرات غنی سازی غذای زنده با اسید چرب ضروری دوکوزاهگزائنویک اسید بر رشد، بازماندگی لارو ماهی شانک زرد باله Acanthopagrus latus در این راستا 4 محلول غنی ساز با استفاده از اسید چرب ضروری که حاوی چهار سطح مختلف شامل: سطح صفر، کم، متوسط و زیاد هستند برای غنی سازی غذای زنده (روتیفر و آرتمیا) استفاده شد. جهت بررسی تکامل رشد و پروفیل اسید چرب در ابتدا و پایان آزمایش، تعداد 30 عدد لارو را ابتدا بیهوش کرده و سپس وزن تر آنها را محاسبه و طول آنها در زیر میکروسکوپ اندازه گیری شد. بعد از مدت 24 ساعت قرار گرفتن در آون وزن خشک نیز محاسبه گردید. نمونه برداری از لاروها در روز های 1، 7، 10، 20، 30 انجام گردید. همچنین در پایان دوره آزماش برای ارزیابی مقاومت لاروها، استرس های فیزیکی و جابجایی بر روی آنها اعمال شد. در پایان آزمایش میزان طول کل، وزن تر و درصد بازماندگی بین تیمارها هیچ اختلاف معنی داری نشان داده نشد. در میزان وزن خشک در روز 7 آزمایش اخلاف معنی داری بین تیمار با سطح کم اسید چرب و تیمار با سطح متوسط اسید چرب وجود داشت که میزان وزن خشک در تیمار با سطح کم بیشتر از تیمار با سطح متوسط گزارش گردید. تیمارها تحت استرس هوازی و اسموتیک قرار گرفتند که میزان مقاومت تیمار با سطح زیاد اسید چرب در استرس هوازی بیشتر از تیمارهای دیگر گزارش گردید. در استرس اسموتیک مقاومت تیمار با سطح کم اسید چرب، بیشتر از تیمارهای دیگر بود. در مجموع این تحقیق نشان داد که در پایان آزمایش غذای زنده غنی سازی شده با سطوح بالای اسید چرب DHA وزن تر، وزن خشک، بازماندگی در برابر استرس هوازی افزایش داشته است.

Keywords:

پرورش لارو , شانک زردباله , بازماندگی , رشد , اسید چرب ضروری