بررسی روش های آبیاری و انتخاب روش مناسب آبیاری با تصمیم گیری چند شاخصه TOPSIS

کشور ایران جزو مناطق خشک جهان قرار دارد و در سال های اخیر با توجه به کاهش بارندگی و تبخیر شدید با مشکل خشک سالی و کمبود شدید منابع آبی مواجه شده است.بخش عمده ای از این آب در بخش کشاورزی مصرف می شود . روش های قدیمی و سنتی آبیاری باعث هدر رفتن میزان قابل توجهی از منابع آبی می شود.در جنوب کشور بیشترین آب مصرفی در حوزه کشاورزی نخیلات می باشد که سالیانه به دلیل آبیاری نامناسب و مدیریت ضعیف میزان بسیار زیادی آب به صورت تبخیر و نفوذ عمقی هدر می رود.با توجه به این که تعداد نخیلات رو به افزایش و منابع آبی کشور رو به کاهش است با بکارگیری روش های نوین آبیاری سطحی،زیرسطحی و تحت فشار می توان از هدر رفتن مقدار زیادی آب جلوگیری کرد و باعث افزایش بهره وری شد. در این مقاله سعی شده تا ابتدا به شناسایی معیارهای کمی و کیفی ای که در انتخاب روش آبیاری حائز اهمیت است پرداخته و هر یک از گزینه های آبیاری مورد ارزیابی قرار گرفته و با توجه به این معیار ها با کمک روش تصمیم گیری چند معیاره تاپسیس به انتخاب یکی از این روش های آبیاری بپردازیم. با بکارگیری روش آبیاری زیر سطحی و تحت فشار در می توان از هدر رفتن میزان چشم گیری آب با هزینه مقرون به صرفه در طولانی مدت جلوگیری کرد.

Keywords:

آبیاری سطحی , آبیاری زیر زمینی , آبیاری قطره ای , کشاورزی , تاپسیس