توسعه مدل ریاضی برای یکپارچه سازی فرایند برنامه ریزی مشارکتی شبکه زنجیره تامین

یکی از زیرساخت لازم برای موفقیت شرکای تجاری مدیریت زنجیره تامین است، این مهم همواره محققان و صنعتگران را به چالشی اساسی جهت طراحی روشهای جدیدی برای بهبود کارایی و اثربخشی آن و غلبه بر مشکلات موجود در آن کشیده است. یکی از مهمترین این مسائل بحث اعتماد شرکا و در نهایت ریسک موجود در این همکاری است. در این راستا در این تحقیق برآنیم تا یک مدل ریاضی بر پایه MIP برای یکپارچه سازی فرآیند برنامهریزی مشارکتی و سیاستهای آن طراحی نماییم. همچنین با استفاده از متغیرهای عدم قطعیت مدل مربوطه به واقعیت نزدیکتر شود. نتایج نشان میدهد که با توجه با رویکرد نوین قرارداد پایه و مازاد، تعداد شرکای تجاری کمتری انتخاب گردیده و با توجه به حساسیت مدل، تامین نیازهای مشتریان و کیفیت نیز بهبود یافته است.

Keywords:

برنامه ریزی مشارکتی , مدیریت زنجیره تامین , مدل سازی استوار